Boaz - Sex Verhalen

Boaz

Als je me vroeger vroeg of liefde op het eerste gezicht bestaat, zou ik volmondig “Nee!” hebben geantwoord. Nu ik inmiddels de 24 gepasseerd ben, weet ik wel beter. Dit verhaal gaat over mij toen ik op m’n 18e als vakkenvuller bij de Jumbo werkte.

Ik weet nog precies hoe het ging: Het was het najaar van 2014, net in die periode dat sinterklaas net achter de rug was, en iedereen zin begon te krijgen in kerst. Die bewuste dag was ook zo’n typisch depressief dagje voor mij. Ik had me ‘s ochtends verslapen en moest in m’n eentje door de regen naar school fietsen. Ik kwam ook nog eens te laat op school voor een tentamen die ik voor mijn gevoel vreselijk had verknald. Mijn dag kon dus niet slechter.

Toen ik ‘s avonds op het werk kwam, werd ik meteen wat snauwerig door mijn leidinggevende aan het werk gezet. Ik heb het maar van me af laten glijden en ben maar aan het werk gegaan. Die klootzak zal ook wel zo’n kutdag hebben, dacht ik. Redelijk geestdood deed ik mijn werk die avond. Ik hoopte vroeg klaar te zijn om zo snel mogelijk deze dag achter me te laten.

Dat was tot aan dat ene moment. Ik denk dat ik ongeveer een half uur voor sluitingstijd bezig was toen het gebeurde. Ik ergerde me vreselijk het neppe, overheersende kerstnummer wat door de intercom schalde, toen ik een stem achter me hoorde.

“Euhm, mag ik jou wat vragen?”

Ik spring op vanuit mijn gedachten om de klant netjes te woord te staan; ik zeg “Ja natuurlijk” en kijk om. Ik zie een jongen staan. Hij is ...

... iets langer dan ik en glimlacht vriendelijk naar me.

“Wat kan ik voor je doen?” vraag ik.

“Klopt het dat de roerbak groenten op zijn?” Vraag hij terug.

“Ik zal even met je meelopen.” beantwoord ik. En we lopen samen naar de groenteafdeling.

Terwijl ik met hem meeloop, laat ik me zijn knappe gezicht nog even op me inwerken. Hij ziet er goed uit hoor! Hij heeft donker, half-krullend haar dat een beetje casual in model is gebracht. Dit in combinatie met die mooie blauwgroene ogen, maken hem echt wel modelwaardig.

Als we bij de groenteafdeling komen, zie ik inderdaad een lege plek, dus ik besluit het even na te vragen bij de collega’s van de groenteafdeling. Helaas blijkt deze soort op te zijn op het moment, dus besluit hij een andere soort groentemix mee te nemen. Hij bedankt me vriendelijk en knipoogt naar me.

Terwijl ik de volgende chocolademelk pakken weer in mijn handen neem, laat ik me de gebeurtenissen van daarnet nog even op me inwerken. Het mooie gezicht van hem blijft maar zweven in mijn gedachten. En die knipoog; waarom zou hij dat hebben gedaan? Ik bedoel, ik doe mijn best om netjes voor de dag te komen, maar hij is echt out of my range hoor.

Toen ik nog geen half uur later thuiskwam en op mijn bed plofte, merkte ik dat ik hem maar niet uit mijn hoofd kon krijgen. Ik besloot wat Youtube te kijken, om maar niet steeds aan hem te moeten denken. Hij was toch veel te knap voor mij...

Gek genoeg bleef hij de rest van de week in mijn hoofd hangen. Het ...