1. Uniformen - 5


    Datum: 14-8-2023, Categorieën: Familie Auteur: Sam D., Bron: Opwindend

    in de vorige delen leer je de hoofdpersonen wat beter kennen. Ik denk dat het dan ook leuker is die eerst te lezen, voor optimaal genot :-)
    
    Rond de kerstperiode nemen we altijd een weekje verlof. Naar ons huisje in de Ardennen. Een kleine gezellige chalet in de buurt van Bouillon, lekker ver van alles en iedereen. Ik trek er wel eens alleen naartoe als ik even wat rust nodig heb. Boekje, proviand, gsm uit. Maar een paar keer per jaar gaan we dus samen. Zoals nu.
    
    Het café is al toe, het restaurant is nog een dagje open. En het is een drukke laatste dag. Ik doe de middagshift nog mee, en dan begint mijn weekje verlof. Mijn vrouw staat achter het fornuis, dus die moet het heel de dag uitzweten.
    
    Na de middag begin ik al met de koffers. Het restaurant gaat dan een paar uurtjes dicht, dus iedereen is thuis om te pakken. Niet dat er erg veel mee moet. Eten en drank kopen we ter plekke. Veel kleren hebben we ook niet nodig. Het is koud, maar droog: ideaal wandelweer.
    
    "Paps...", Janne komt tegen me aanschurken terwijl ik mijn kleren uitzoek. "Zullen wij anders vandaag al vertrekken? Mama en Sander kunnen toch morgen nakomen? Die willen vast uitslapen na hun laatste avond, toch mama?" Mijn vrouw draait zich om, en kijkt haar fronsend aan. "Anders ben je nooit zo enthousiast om naar d'Ardennen te gaan."
    
    "Ja, maar ik ben echt heeeeeeeelemaal kapot, en zo kan ik er al lekker vroeg inkruipen vanavond. En dan kunnen paps en ik morgen al boodschappen doen en alles klaarzetten ...
    ... voor als jullie komen!"
    
    "Tja, als je papa nu al wil vertrekken, waarom niet. Maar dan nemen jullie wel al onze koffers mee he, zo hoeven wij ons morgen geen zorgen te maken."
    
    "Doen we, he paps?" en terwijl mijn vrouw zich omdraait en verder naar haar kleren zoekt, knijpt Janne in mijn gat. Geen klein kneepje, zo eentje met volle hand, een paar seconden, en glijdt dan tussen mijn billen door naar voor...
    
    Ik schiet in de lach en tik haar hand weg. Ze huppelt naar buiten.
    
    "Ben je zeker dat we niet op jullie moeten wachten, Els? Ik bedoel, we kunnen jullie ook een handje komen helpen int restaurant?"
    
    "Neen hoor, ik vind het lief van Janne, profiteer er van. We kunnen het wel aan. Trouwens, mijn mama heeft voorgesteld om morgen te komen kuisen, dus dat moet ik al niet doen."
    
    Wat er de voorbije weken gebeurd is, heeft me geschokt. Ik heb mijn dochter nooit als een jonge vrouw gezien, maar wat ze allemaal met me gedaan heeft... Ik denk dat dit wel eens een heel erg verrassende avond kan worden. Het is overduidelijk dat Janne met haar 17 jaar al heel wat watertjes doorzwommen heeft. Benieuwd wat ze nog allemaal geleerd heeft.
    
    *pling* whatsapp. knipoogsmiley 😉 van Janne.
    
    *"Heb je er zin in papsie?" Jeezes. Ik krijg het nu al warm...
    
    *"Waarin, schat?" stuur ik terug. 😉
    
    *"hierin..." en ze stuurt een foto van haar koffer die open op bed ligt, met een doosje in het midden. Zo een typisch 'meisjesdoosje', met een slotje van voor en roze pluche er op. "ahja, ...
«1234»