Ilhame een marrokaanse - Sex Verhalen

Ilhame een marrokaanse

Ik ben Ilhame, een Marokkaanse vrouw van 24. Zoals het hoort ben ik als moslim meisje nog maagdelijk getrouwd met mijn liefste Ali. Hij is echt geweldig, en eigenlijk heel modern. Ondanks dat wij vasthouden aan onze tradities zijn wij ook heel open. We zijn beide lid van een sportclub (ik doe aan atletiek en Ali voetbalt) en zijn actief in de buurtvereniging. Ook in onze eigen gemeenschap hebben we veel respect omdat iedereen ziet dat het ons lukt om aan de sociale regels van zowel de Nederlanders en de Marokkanen te voldoen. Vanuit deze achtergrond was ik ook heel gemakkelijk aan mijn baan gekomen. Ik kende een paar mensen die bij een kinderdagverblijf werkten en ze vertelden me wanneer er vacatures waren en als ik solliciteerde deden ze voor mij een goed woordje. Nu werk ik daar al 3 jaar en eigenlijk al die tijd zonder problemen.

Een week geleden kreeg ik echter een nieuwe baas, Vardos, een Griekse man. Hij was een stevige stoere man van een jaar of 30 en droeg een opzichtig kruis om zijn nek en ik voelde intuïtief dat ik met hem problemen zou krijgen. Maar tijdens de kennismaking gedroeg hij zich als een echte heer. We hadden het voorstelrondje gehad en hij vroeg me daarna of ik ook meedeed aan de ramadan (dat was niet moeilijk te bedenken omdat ik ook een hoofddoek draag). Ik bevestigde dat waarop hij zei dat hij dat wel heel moeilijk zou vinden om de hele dag niet te eten en wenste me veel succes, maar voegde er stiekempjes aan toe, dat hij wel verwachtte dat mijn ...

... werk er niet onder mocht leiden. Daarna ging hij door met vertellen dat hij ook aan vasten gewend was, voor de christelijke feesten, maar dat hij dan wel overdag mocht eten maar geen producten van dierlijke afkomst. Het was wel leuk om te horen en het voelde voor mij dat hij probeerde, ondanks het verschil in geloof een normale werkrelatie op te bouwen. Na het gesprek ging ik weer naar mijn groep met kindertjes. Vardos bleef de dagen daarna wel vriendelijk maar ik had het idee dat hij meer dan op mijn collega’s steeds oplette wat ik deed. Ik werd daar zenuwachtig van waardoor er wat meer ongelukjes gebeurden. Ik probeerde uit alle macht me beter te concentreren, maar dat lukte niet omdat ik overdag toch wat zwakker was door de ramadan. Ik weet dat het geen excuus is en ik klaag ook niet maar ik voelde dat zijn Griekse ogen me beoordeelden. Ik wilde zo graag hierover praten met mijn collega’s maar ik was bang dat ze zouden denken dat ik achterdochtig was. En ongelukjes met bekers of luiers kwamen bij iedereen voor. Zo ging de week verder tot vrijdag.

Ik had middagdienst van 12 tot 6 uur. Maar omdat ik een lekke band had kwam ik 15 minuten te laat. Over dit soort verzuim werd nooit gesproken, het gebeurde iedereen, en je werkte dan gewoon ’s avonds wat langer. Je kon dan nog wat opruimen of een achterstallig klusje doen als de kinderen wegwaren. Vardos stond in de deuropening op me te wachten met zijn handen in de zij en dat beloofde niet veel goeds. “Sinds ik hier ben loop je ...