Een Goede Buur - 1 - Sex Verhalen

Een Goede Buur - 1

Ik was tien toen mijn ouders scheidden. Dat leidde ertoe dat ik erg aanhankelijk werd naar mijn moeder toe. Ons huis werd verkocht en we verhuisden. Met mijn moeder ging ik terug naar Dand haar geboortestad. Mijn grootmoe was de enige waar we nog contact mee hielden. Daar grootmoe niet meer zo piepjong was, was dat een reden te meer om in Dand te gaan wonen.

We hadden een knus appartement gehuurd op de zevende etage met een mooi uitzicht over de stad. Na een jaar of twee verhuisden onze buren en kwam er een man alleen naast ons wonen. Onze nieuwe buur was een rustig en vriendelijk persoon van een jaar of vijftig, zo schatte ik. Als ik hem tegenkwam in de lift glimlachte hij aimabel en maakte een praatje met mij. En als wij bij onze deuren aankwamen nam hij altijd afscheid met de woorden: “Nou tot de volgende keer grote vriend.”

Zo kwam het te gebeuren dat mijn moeder van haar werk werd weggeroepen op een vrijdagmiddag omdat grootmoe lelijk ten val was gekomen. Zij lag met een gebroken bekken in het ziekenhuis. Mijn moeder verzocht de buurman om zich over mij te ontfermen; zo kon zij in het ziekenhuis haar moeder opvangen nadat zij geopereerd was. Dus toen ik thuis kwam deed de buurman zijn deur al open en riep mij binnen, stelde mij op de hoogte en gerust. Gaf mij een glas cola, dat ik lekker snel opdronk. Nadat ik mijn lippen likte, vroeg hij of ik er nog een wilde. Nou daar zei ik geen nee tegen. Of ik misschien ook wel een banaan lustte? Nu die lustte ik ook wel. ...

... Buurman pelde heel omzichtig mijn banaan, die ik heel onschuldig in mijn gulzig mondje stak. We spraken wat over koetjes en kalfjes, school en de scheiding van mijn ouders. Miste ik mijn vader wel niet erg? Ja, maar die was inmiddels naar het buitenland verhuisd voor zijn werk. En vanwege het tijdsverschil zag ik hem sporadisch via skype. Toen ging mijn telefoon. Het was mijn moeder of zij de buurman even mocht spreken. Het bleek dat de operatie van mijn grootmoe vertraagd was wegens een spoedgeval. Het natuurlijk gevolg was dat de buurman gevraagd werd of ik bij hem kon eten. Uiteraard was dit geen probleem. Hij moest wel even naar de kelder om een stuk vlees uit de diepvries te halen. Ondertussen keek ik mijn ogen uit. Hoe anders was zijn inrichting dan bij ons. De tv was veel groter dan de onze maar bij hem was ook veel meer kunst te zien. Beelden en schilderijen sierden zijn interieur. “Zo lieve jongen”kwam hij terug , “zie eens wat een lekkere worst ik voor je heb .” Ik keek verschrikt op en zag dat inderdaad met een diepgevroren braadworst in zijn handen stond. “Zo”, zei hij, “ dat gaat goed komen met de boerenkool.” Hij ging de keuken in en ik keek nog eens rond. Vooral dat ene schilderij met dat naakte torso trok mijn aandacht. Natuurlijk viel het hem op. Evenals die kleine bult die zich in korte broek ontwikkelde. Hij glimlachte en kwam achter mij staan en vroeg of ik het een mooi schilderij vond. Ik draaide mij om en rook zijn Eau Sauvage (dat wist ik toen nog niet, ...