Het Bedrog Van... - 6 - Sex Verhalen

Het Bedrog Van... - 6

... meeluisteren.

Het is even voor 10.00 en ik zie Wilma in haar strenge en uitdagende sm-pakje nerveus rondlopen. Wat is ze daarmee van plan vraag ik me af?

Op dat moment gaat de bel van de voordeur en loopt Wilma ernaartoe om de mannen binnen te laten. Ik zie een goedkeurende en ook geile blik in hun ogen, en ze willen doorlopen naar de woonkamer. Wilma houdt hun tegen en zegt: “Zo, hebben mijn slaafjes niet geleerd hoe ze de Mrs. moeten begroeten? Nog gekleed en niet in de juiste houding.” Ze wijst op 2 mandjes die in het halletje staan: “Daarin kunnen jullie je kleren kwijt. Ik verwacht jullie tussen nu en 3 minuten in de juiste houding in mijn speelkamer” en loopt weg. Draait zich even om en zegt: “Oh ja en straf hebben jullie verdiend reken daar maar op”.

Ik switch vervolgens van het halletje naar de slaapkamer en zie even later beiden heren in de juiste houding aan Wilma’s voeten liggen en haar voeten, die in zwarte hiellaarzen zitten, kussen. Ze staat op, neemt een zweep in de hand en loopt om beide heren heen. Hoe moet ik jullie nu straffen voor jullie onbehoorlijk gedrag. Niet luisteren naar de Mrs. haar wensen en dan ook nog niet eens de Mrs. begroeten zoals het hoort. Ze zwiept een paar keer met de zweep om deze vervolgens 2 keer uit te halen op de rug van beide heren. Marcel wil wat zeggen en krijgt direct weer een slag. “Heb ik je gezegd dat je mag praten slaaf” en geeft hem ook een trap onder zijn ballen. Marcel kruipt kreunend van pijn in elkaar. ...

... “Doet het pijn, sissy?” vraagt Wilma. “Dit is maar een kleine afstraffing voor wat jullie mij en mijn familie de laatste jaren hebben aangedaan “. Vervolgens geeft ze Wouter een schop onder zijn ballen, waarop deze ook van pijn krimpend in elkaar zakt. Hij wil wat zeggen maar Wilma ranselt hem met de zweep. “Houd je mond ik ben nu aan het woord en luister goed” gaat ze verder. “Ik ben jullie chantage meer dan zat en wil niet scheiden van mijn man omdat het jullie zo goed uitkomt. Ik zal straks alles aan hem vertellen en het risico nemen dat hij niets meer van me wil weten en dat ik ook de zeggenschap over de kinderen verlies. Maar jullie hoer word ik niet. En als jullie me willen bedreigen dan heb ik al voorzorgsmaatregelen genomen. Opgehoepeld nu, mijn huis uit en blijf voorgoed weg.”

Marcel staat woedend op en loopt dreigend op Wilma af. “Boris” roept Wilma en de hond komt aangestormd, gaat grommend voor Marcel staan, in de aanvalshouding naar beide heren. Een woord van Wilma zal voldoende zijn. Nu begrijp ik ook de reden waarom ze Boris nodig had.

De heren druipen af onder het uiten van verwensingen en bedreigingen.

Wilma volgt hun samen met Boris naar beneden en wacht tot ze deur verlaten en wegrijden. Ze roept ze na als ze ook maar iets ondernemen zij hun vrouwen en werkgevers zal inlichten. Dan geeft ze Boris een aai over zijn kop, een groot bot om op te eten, en gaat zich fatsoeneren.

Ik zit vol verbijstering het tafereel te bekijken en weet niet wat me hier ...