Sneeuwwitje - 6 - Sex Verhalen

Sneeuwwitje - 6

Sneeuwwitje, op de vlucht voor haar boze stiefmoeder die haar wilde vermoorden, was veilig bij de dwergen in het buitenland. In een geile bui laat ze zich echter neuken door een houthakker, net aan de verkeerde kant van het grensriviertje. Laat nou net op dat moment de koningin weer eens aan haar toverspiegel vragen wie de mooiste van het land is! Al die opwinding bij zowel Sneeuwwitje als de boze koningin ging natuurlijk gepaard met de nodige orgasmes.

Woedend, was de boze koningin geweest, toen ze net had ontdekt dat Sneeuwwitje nog leefde. Daar moest ze natuurlijk wat aan gaan doen. Nauwelijks een week later wist de koningin met behulp van de toverspiegel precies waar Sneeuwwitje was. Daar waren ingewikkelde toverspreuken voor nodig geweest. Als je iemand via de toverspiegel wilde opsporen had je daar haar of tanden van de betreffende persoon voor nodig. Een hart of een long kon ook, maar dat was meestal niet zo praktisch. De haren die Sneeuwwitje aan de jager had meegegeven, werden nu tegen haar gebruikt in de toverspreuk om haar te vinden. De koningin had ook haar plan klaar. Dit keer zou ze het zelf wel doen, want mannen waren gewoon niet te vertrouwen met zo’n jong, mooi en geil ding. Met behulp van haar toverspiegel veranderde ze zich in een zigeunermeisje van een jaar of 18. Ook voor deze toverspreuk had ze een hart nodig, maar dat kon van een willekeurig meisje van 18 zijn, dus dat was snel geregeld. Een mandje met appels hing aan haar arm toen ze ’s ochtends ...

... vroeg het paleis uithuppelde. Eén van de appels, met een glanzende rode schil, was vergiftigd. Eén hap hiervan was genoeg voor een snelle dood. Met die appel zou ze Sneeuwwitje definitief het hoekje om helpen.

Het zigeunermeisje stapte in de koets die klaar stond om haar naar de grens te brengen. De vorige avond had de koningin de koetsier bij zich geroepen. Tijdens het neuken had ze hem verteld dat hij de volgende ochtend al heel vroeg een meisje naar de grens moest brengen en precies moest doen wat ze zei.

“En geen vragen!”, had ze gezegd.

De koetsier stelde dan ook geen vragen toen het zigeunermeisje zich bij hem meldde en hem opdracht gaf zo snel mogelijk naar de grens te rijden. Hij spoorde de paarden aan tot hoge snelheid en in recordtijd bereikten ze de grens. Hij stelde ook geen vragen toen ze zich midden in het bos, vlak bij de grens, liet afzetten en hem opdracht gaf om daar te wachten op haar terugkeer. Vrolijk huppelde het zigeunermeisje de grens over, het mandje appels aan haar rechterarm. Al gauw had ze het juiste pad gevonden naar het huisje van de dwergen. Net voor het middaguur kreeg ze het huisje in zicht en klopte ze aan op de voordeur.

De dwergen sliepen allemaal weer en het was Sneeuwwitje zelf die de deur opende.

“Goedemorgen”, sprak het zigeunermeisje. “Ik ben Nymphe en ik heb heerlijke rijpe appels te koop.”

Sneeuwwitje was verrukt dat ze eindelijk weer eens iets vrouwelijks zag en vroeg het meisje meteen binnen. Nymphe herinnerde haar ...