Annet ontdekt - Sex Verhalen

Annet ontdekt

... met de man achter de bar, wat overigens niet gemakkelijk ging want van rekenen hebben kroegbazen na middernacht kennelijk geen verstand meer, togen we naar het huis van Wim wat op een klein kwartiertje lopen van het café bleek te zijn.

Eenmaal binnen liet Wim snel de benedenverdieping van zijn huis zien die voor een man alleen beslist smaakvol was ingericht. Hij bood ons nog wat drinken aan en nadat hij de drankjes uit de koelkast haalde gingen Annet en ik elk in een fauteuil neerploften. Nadat we even wat gedronken hadden en gezellig gekletst, stelde Wim voor de SM kamer te bekijken die zich op de eerste verdieping bevond. Die zag er schoon, netjes en opgeruimd uit, waarbij duidelijk was dat het geheel met zorg was samengesteld. De schemerige verlichting die hij had ontstoken gaf de kamer een broeierig cachet wat ongetwijfeld bijdroeg aan de feestvreugde in dergelijke kamers. Vol trots ook liet hij diverse leren kledingstukken zien die hij zelf had gemaakt, waaronder een behoorlijk aantal damessets. Mijn vrouw vond het prachtig en vooral in de kleding was ze geïnteresseerd. Stuk voor stuk bekeek ze de sets zorgvuldig en toen ze met een bijzonder fraai korset in haar handen stond, vroeg Wim of ze het wilde passen terwijl hij mij lachend aankeek. Annet keek mij vragend aan, alsof ze niet goed wist wat te doen. “Trek maar gerust aan, als Wim het goed vindt ga ik beneden wel even mijn biertje ophalen terwijl jij je omkleedt”. Ze knikte en vroeg of ik dan zo wel weer ...

... terugkwam om haar in het setje te zien. “Tuurlijk” zei ik. Wim liep even met mij mee naar beneden, want ook hij had zijn bier nog beneden staan. Ik plofte weer even in mijn zetel en nam een slokje bier. “Zeg Wim” begon ik, “mijn vrouw vindt het kennelijk wel leuk en ik vindt het natuurlijk ook prima, anders zat ik hier immers niet. Als jij nu eens gewoon weer naar boven gaat en haar helpt met de kleding, dan mag je best je gang even gaan, maar als het heel intiem wordt zul je toch moeten accepteren dat ik wil zien wat er gebeurt”. Hij keek me even weifelend aan, maar ik wist al bijna zeker dat hij zich dat buitenkansje niet liet ontgaan. “Akkoord” antwoordde hij al snel “en als zij het niet leuk vindt dan is er voor mij ook niets aan hoor, maak je maar geen zorgen”. Ik knikte.

Terwijl hij zich met zijn biertje in de hand naar boven begaf, keek ik eens rond waarbij mij opviel dat hij dezelfde LG smart TV had die wij ook hadden. Ik besloot nog even wat sport te kijken en zag op Eurosport een docu over het WK van 1966. Kijk, dat boeit mij nou, dacht ik en ging er eens gemakkelijk voor zitten. Nadat ik zo een krap halfuurtje sport had zitten kijken, kwam Wim de kamer in, die zich inmiddels ook had omgekleed. Hij droeg een soort van motorrijderbroek met van die franjes aan de zijkant en een leren hesje met ook allerlei trammelant en poespas. Hij droeg daar laarzen onder die wat rinkelden als hij liep, wat werd veroorzaakt door de sporen die er op zaten. “Het klinkt als Nikkelen Nelis, ...