Mini - 134 - Sex Verhalen

Mini - 134

Toen we in Veldhoven aankwamen was het kwart over zeven.

Joline

dook meteen de slaapkamer in om zich om te kleden; ik smeerde snel wat boterhammen. Er kwam een kreet uit de slaapkamer: “Als je klaar bent met het brood: je danskleren heb ik al klaargelegd, Kees!” Ik antwoordde: “Mafia-tenue zeker weer?” waarop een heldere lach volgde.

En inderdaad: er lagen een zwarte broek, wit overhemd, glimmende schoenen en een rode vlinderdas klaar. De laatste had ik nog nooit gedragen. “Wat moet ik met zo’n homo-propellor, Joline?” Er volgde een verbaasde blik. “Een wát?” Ik hield de vlinderdas omhoog. “Dit ding. Draag ik nooit.” Ze liep op me af en prikte haar vinger in mijn borst. “Meneertje: dansen gaat om decorum. Uitgerekend jij zou moeten weten dat een vlinderdas bij speciale gelegenheden gedragen wordt. Want bij ceremonies en recepties van Defensie zie je ook vlinderdassen op de rokkostuums van de geüniformeerde heren.” Ik mopperde: “Ja, klopt. Het gala tenue van de heren officieren. Maar aangezien ik geen officier ben…” “Niet mauwen, vriend. Jij gaat dit ding dragen. Ik wil een beetje voor de dag komen met mijn vriendje.” En spottend vervolgde ze: “Anders steek je zo bij me af…”

Ik bekeek haar en boog. “Dat klopt. U ziet er weer uiterst appetijtelijk uit, mevrouw.” Haar gezicht had ze bescheiden opgemaakt, een wijde, rode rok tot vlak boven de knieën met een randje witte onderrok er nét ondeugend onderuit stekend. Een witte blouse, rode shawl, koffiekleurige panty en ...

... haar zwarte lakschoenen met brede hak. Ze draaide snel om haar as en haar rok vloog op. “Ik zal Carlos vragen of hij jou heel veel pirouettes wil laten draaien, als ik met mijn biertje langs de kant zit, schat…” “Niks daarvan. Als jij dat doet krijgt Juanita van mij wat verzoekjes en strompel jij zwetend en met bloed in je schoenen na een uur richting auto en sméék je mij of ik wil rijden.” Ze knipoogde.

En terwijl ik mijn broek aan trok zei ze zachtjes: “In deze broek heb je een héél lekker kontje, Kees…” Ik gromde. “Als de rest van de dames tijdens de wisseldans er maar met hun tengels van af blijven. Dat lekkere kontje is voor mijn lekkere vriendin.” Een giechel was het antwoord en ik keek Joline vragend aan. “Volgens mij heb ik nog niet zoveel met jouw lekkere kontje gedaan, stuk. Jij wel met het mijne… Misschien moeten we daar eens verandering in brengen.” Ze lachte nu voluit. “We moeten wel héél vreselijk ontzettend opgewonden zijn als we dat gaan doen, Kees.” Ik knikte. “Dat denk ik ook. Maar wie weet… op onze huwelijksnacht?”

De gelaatsuitdrukking van Joline was onbetaalbaar. Ze was even stil en zei toen: “Als jij zo doorgaat, vriendje, rij ik naar Frankrijk en lever dat mooie collier weer in. En als je me tijdens onze huwelijksnacht hieraan gaat herinneren, weet je wat de straf is.” “Gewurgd worden met een panty of een stel nylonkousen? Heerlijk… Maar wel nadat ik klaargekomen ben hé? ’t Is ten slotte onze huwelijksnacht.” Ze schoot in de lach. “Mafkees. Ben je ...