Zullen We Neuken? - Sex Verhalen

Zullen We Neuken?

... aandacht, de brutaliteit en uitstraling hebben me nieuwsgierig gemaakt. Hij weet het, hij speelt er mee en ik weet even niet hoe ik er op moet reageren.

Ik negeer hem minutenlang, nip telkens aan mijn drankje en blijf hem observeren via de spiegel achter de bar. De barkeeper knipoogt naar me en heeft goed door wat er speelt. Hij steekje een pakje sigaretten omhoog en vraagt ‘rook je?’. Ik schud mijn hoofd maar steek toch mijn hand uit. Even later loop ik met de sigaret tussen mijn vingers naar de rand van het terras. De rook prikkelt mijn longen, na twintig jaar niet roken smaakt de sigaret opeens toch weer heerlijk. Ik vloek inwendig, waarom doe ik dit, waarom ben ik zojuist de controle kwijt geraakt? Dan hoor ik voetstappen, hij komt naast me staan, drinkt van zijn whisky en kijkt naar me. Met de sigaret aan mijn lippen draai ik mijn hoofd naar hem toe. Ik blaas de rook omhoog en vraag ‘waarom?’.

Zijn bruine ogen, de warme blik en zijn mooie lippen laten me bijna smelten. Mijn god wat is hij knap. Dan hoor ik zijn stem, warm, kort en bondig ‘omdat het kan’. Mijn hand trilt weer als ik een laatste trekje neem, de sigaret op de grond gooi en met de punt van mijn zwarte pump uitdruk. Nu kijkt hij over zijn glas naar me, ik zie een glimlach, subtiel, plagend en bijna onweerstaanbaar. Mijn lichaam reageert vreemd, er ontstaat een rare warmtestuwing en een gevoel van kramp in mijn onderbuik. Ik voel me verdomme net een puber. Hij lijkt mijn gedachten feilloos te lezen. ...

... De glimlach verdwijnt, zijn lippen bewegen, het duurt seconden voordat het tot me doordringt ‘kamer 311’.

Ik kijk hem na als hij het terras afloopt en de bar weer binnen gaat. Hij steekt een hand op naar de barkeeper en loopt zonder om te kijken de bar uit. Ik ga naar binnen, neem plaats aan de bar en kijk een tijdje voor me uit zonder iets waar te nemen. Ik drink de laatste slokjes van mijn White Lady en ga in gedachten een uur terug in tijd en draai de film heel even terug. Als ik opsta en mijn kamernummer door wil geven schudt de barkeeper zijn hoofd en zegt ‘is al geregeld’. Natuurlijk, ik had het kunnen weten. Ondanks zijn jeugdigheid en het bijzonder voorstel toont hij zich in alles een heer.

Zodra de liftdeuren achter me sluiten kijk ik in de spiegel en observeer me zelf. Vijfenveertig jaar heeft zijn sporen nagelaten, volgens velen zie ik er jonger uit. Zelf zie ik de kleine kraaienpootjes, de oneffenheden van mijn huid en naar mijn idee nog veel meer tekortkomingen. Het belletje van de lift sleurt me uit mijn dagdroom, ik kijk boven de deur en zie dat we op de tweede verdieping zijn en stap uit. Na twee stappen klem ik mijn tasje steviger onder mijn arm. Er kolkt een warm gevoel door mijn lijf, ik draai me om en stap de lift weer in en druk op de knop van de derde verdieping.

Mijn pumps zakken weg in het tapijt als ik richting kamer 311 loop. In het diffuse licht zoek ik naar de deur met het juiste nummer. Ik vind hem aan het eind van de gang. In het kleine ...