Voetjes op de grond (13) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (13)

... drukte, begon ik mijn schoot tegen haar hand op te bokken, waar Suzanne dan weer op reageerde door haar vingers op en neer te bewegen, precies gelijk op met het ritme van mijn wulps golvende heupen.

Terwijl haar mond zich afwisselend om mijn linker en rechtertepel bleef bekommeren, smeekte ik haar al gauw om meer en toen ik haar vroeg om sneller te gaan, gaf ze daar onmiddellijk gehoor aan. Niet langer in staat om het razende ritme waarmee ze haar vingers in me sopte te volgen, liet ik mijn onderlijf van dan af maar op het bed rusten. Een eerste, heftige stuiptrekking, gevolgd door het aanspannen van mijn beenspieren, waren de voorbode en ik jammerde bijna van genot toen ik mijn orgasme in sneltreinvaart voelde naderen.

“Ja, Suuz… Ja… Ja…”

“Kom maar, Marianne… ” Met die woorden gaf Suzanne aan dat ze wist hoe ik eraan toe was. “Laat je gaan, schat en kom maar lekker klaar…”

Mijn ongecontroleerde schreeuw werd net niet overstemd door een nieuwe donderslag. Ik greep haar pols en hield haar vingers zo diep in me als maar kon, tegelijk gillend en rillend van genot.

Zelfs lang nadat de laatste stuip mijn lichaam had verlaten, liet ze haar vingers diep in mij. Net alsof ze aanvoelde dat ik opkeek tegen het lege gevoel dat ze ongetwijfeld zouden achterlaten. Uiteindelijk was ik het die haar vingers langzaam terugtrok en gelijk bracht ik ze naar mijn mond om ze schoon te likken. Eenmaal daarmee klaar, schoof ik een beetje lager en terwijl we elkaar vonden in een ...

... hete, vochtige zoen, voelde ik hoe Suzanne haar natte poes subtiel tegen mijn dijbeen op bewoog.

Het onweerde nog wel toen ik mijn hoofd op haar borst legde, maar het gerommel klonk lang niet meer zo fel. Gelukkig… Minuten lang lag ik zo zalig te soezen, genietend van Suzannes vingers die zachtjes door mijn haren streelden, tot ik plots iets warm en kleverig op mijn wang voelde. Ik duwde mezelf een beetje op en staarde enkele ogenblikken naar datgene wat daarvan de oorzaak was.

“Suzanne, je borsten…” stamelde ik.

“Oh nee,” zuchtte ze op het moment dat ze omlaag keek en net als ik zag hoe er wat vocht vanaf haar tepels op haar borsten vloeide. Op elke tepel stond een kleine, gelige kraal die zichtbaar groter werd.

“Is het melk?” vroeg ik. “Moedermelk?”

“Niet echt,” zei ze. “In een boek voor aanstaande moeders heb ik onlangs gelezen dat je borsten pas na de geboorte echte melk aanmaken. Dit moet een soort pre melk zijn waar wel meer vrouwen mee te maken krijgen. Alleen had ik me daar twee weken voor de bevalling nog niet aan verwacht.”

We staarden allebei naar haar borstpartij en zagen hoe de druppels gestaag groeiden. Ze werden zo zwaar dat ze vanzelf van de tepel rolden en via de ronding van haar borsten een vochtig spoortje naar omlaag trokken. Tegelijk begon er zich op haar tepels alweer een nieuwe druppel te vormen.

“Mag ik?” vroeg ik zacht.

Suzanne haalde haar schouders op. Eerst dacht ik dat ze mijn idee niet zag zitten, maar dan knikte ze alsnog, ...