1. De Voorman - 1


    Datum: 14-4-2018, Categorieën: Werk Auteur: Esther-L, Bron: Opwindend

    Ik hou van Holland ...
    
    Wij werken nu bijna 2 jaar voor een detachering, om de 6 maand een andere plek, maar het betaald super.
    
    Deze zomer waren wij in een kwekerij, in Brabant, nog wel de makklijkste job tot nu toe.
    
    Mijn taak, en die van mijn vriendin, de rijen met bomen langslopen, en controleren op plekjes, en de kaartjes invullen met de testdagen.
    
    Als een plant of struik dan de juiste leeftijd of omvang heeft, met de scanner aanmelden, dan kan die naar de verkoop.
    
    Het enige nadeel is het vervoer, we worden in de morgen opgehaald aan het wooncomplex, en naar de adressen gebracht, en om 12:00u of 17:00u kan je weer naar 'huis'
    
    Mis je deze bus, moet je met OV, of wandelen, maar 30 tot 45 minuten lopen in de warmte is niet prettig.
    
    Door een telefoontje moest ik 3 extra rijen inspecteren, en die 'taggen' voor de verkoop.
    
    Hierdoor kwam ik om 17:30 weer bij de kantoor, en kreeg te horen dat de bus nog 10 minuten had gewacht, maar nu toch echt is vertrokken.
    
    Ik baalde, en probeerde een vriend te bereiken met een auto, maar die had avonddienst, dus kon pas na 20u daar zijn.
    
    "ik ga wel lopen ... komt goed" zei ik, en pakte mijn spullen bij elkaar.
    
    Ik ken de route wel het was al eerder gebeurt, maar toen was ik met een collega ... nu duurt het extra lang.
    
    Bij het dorp liep ik langs de supermarkt, ik kan maar wat eten halen, want dat moet toch nog, en in de supermarkt verzamelde ik wat voor later, een flesje wijn en chips, brood en belg voor ...
    ... morgen, en 2 flesjes water.
    
    Met de pin afrekenen, en ik bel mijn vriendin thuis op, dat ik er bijna ben, maar voor ik contact heb -tuut-tuut-tuut - batterij plat.
    
    Grr het zit me niet mee ...
    
    Weer wandelen ;) over 20 minuten thuis, schoenen uit, en wijntje ... dat maakt me wel blij.
    
    Langs de grote weg stopt er een auto een stuk verder, en na een korte pauze rijd hij achteruit.
    
    Ik voel me niet fijn, doet hij dat om mij, wil hij wat vragen ... ik kijk om me heen, maar geen andere mensen ...
    
    De auto stopt vlak voor me, en de deur gaat open, even twijfel ik, mijn tas weggooien en rennen ?
    
    Als de man uitstapt herken ik hem pas, en ik begin te lachen ...
    
    "Curva.. Johan..." roep ik boos naar hem, en hij steekt zijn handen opzij als vraag 'wat ?'
    
    Ik leg uit dat ik schrok, er waren al meisjes lastig gevallen hier, ik was best bang.
    
    "Ahh meissie toch" lacht hij, en pakt me even vast, "ik doe je geen pijn .. ik wil alleen vragen of je een lift wil ?"
    
    Ik knik blij , en stap in de auto "dit scheelt me een half uur" zeg ik met een lach, en hij knikt 'ik moet tanken' dus kom er langs.
    
    Johan is een leuke vent, hij doet hetzelfde werk als wij, met wat telefoontjes extra, altijd druk bezig
    
    We komen aan bij het complex, en ik vraag of hij wil wat drinken, en hij twijfelt en weigert
    
    "Ahh toe ... ff ontspannen ... tanken kan straks ook !" lach ik, en na een korte ogenblik knikt hij,en zet de auto op de parking.
    
    'even dan, ik wil wel eens zien hoe jullie wonen ...
«1234...»