Kostschoolmeisjes - 11 - Sex Verhalen

Kostschoolmeisjes - 11

... vulde Rebecca aan, ‘maar dan zonder toezicht van de nonnen.’ Judith keek naar het bos en vroeg: ‘Waarom zonder toezicht? Het lijkt me erg eng daar.’

‘We willen ook eens een keer wat privacy hebben, Judith, zodat we kunnen doen wat we willen.’ Judith keek Rebecca aan en snapte wat ze bedoelde.

‘Jullie willen seks met elkaar hebben in dat bos, omdat dat hier in het klooster bijna onmogelijk is?’

‘Je snapt het,’ reageerde Kelly verveeld, ‘misschien hebben we daar wel de mogelijkheid om lekker met elkaar te knuffelen?’

‘Maar volgende week hebben we daar onze jaarlijkse picknick toch. Niet in het bos zelf, maar op dat grasveld er vlak naast.’

Rebecca reageerde opgetogen: ‘Natuurlijk! Stom dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Je hebt gelijk, Judith. Ieder jaar houden de nonnen daar een picknick voor ons en die is volgende week zondag al. Stom dat ik daar niet eerder aan heb gedacht.’

‘Gaan er dan geen nonnen mee?’ vroeg Sumalee met fronsende wenkbrauwen.

‘Een stuk of vier maar,’ meende Rebecca zich van een jaar eerder te herinneren, ‘de anderen blijven in het klooster. Het is bedoeld als uitje voor ons.’

‘Er zijn dus nonnen bij,’ reageerde Kelly zuur, ‘dan kunnen we nog niets doen.’

Alle vier keken ze naar het bos dat er vredig bij lag. Ze schrokken van naderende

voetstappen achter zich en het was zuster Elisabeth die kwam zeggen dat ze naar de eetzaal moesten komen voor het avondeten. Toen ze Grace en Ruth daar ook niet zagen, wisten ze dat ...

... hun vriendinnen behoorlijk in de problemen zaten. De dag erna zagen Kelly en Rebecca onder de douche de vuurrode billen van Grace en Ruth. Toen beseften ze dat ze zwaar gestraft waren en dat ze zich beter voorlopig rustig konden houden.

Een week later was eindelijk de dag van de picknick aangebroken. In de eetzaal kregen de meisjes een preek van hoofdzuster Griselda over wat ze wel en niet mochten tijdens dit uitstapje. Ze gaf aan zelf niet mee te gaan en dit werd bij de meisjes in stilte met gejuich ontvangen. Zuster Gerarda, Antonia, Astrid en Elisabeth gingen mee en de overige nonnen bleven met Griselda achter in het klooster.

’s Morgens vroeg vertrokken de zestien meisjes onder leiding van de vier nonnen richting de rand van het Kloosterbos. Via een smal landweggetje liepen ze langs enkele akkers en grasvelden. Vier meisjes droegen ieder een rijk gevulde picknickmand met allerlei broodjes en lekkernijen in. Bij de rand van het bos aangekomen hielden ze halt en werden er enkele dekens uitgespreid waar iedereen plaats op nam. De picknickmanden werden uitgepakt en de etenswaren werden uitgestald. Daarna konden ze pakken wat ze wilden, want er was genoeg voor iedereen. Er werd gelachen, gezongen en iedereen had plezier. Kelly en Rebecca wilden echter meer en vroegen na een anderhalf uur of ze een stukje het bos in mochten. Zuster Gerarda fronste de wenkbrauwen, maar zuster Elisabeth gaf hen toestemming. Ze moesten wel op het hoofdpad blijven en mochten niet voorbij de ...