De Spanning Ten Top - 6 - Sex Verhalen

De Spanning Ten Top - 6

... concentreren. Door de tranen kon ik de weg niet goed meer zien en van de emotie waren mijn armen en benen ongecontroleerd gaan beven.

Ik kon niet meer logisch redeneren. Mijn hele wereld was vlak voor mijn ogen in duigen gevallen! Ik was een kort weekend van thuis weggeweest, opdat mijn man zich op die onaangename, bizarre spanning tussen hem en onze dochter zou kunnen toeleggen, de kwestie met haar zou kunnen uitpraten. En als ik terug thuis kom, besluit hij dat zijn huwelijk en zijn vrouw voor zijn part kunnen ontplóffen en duikt doodleuk in de koffer met onze dochter. Onze DOCHTER! Mijn man heeft seks gehad met mijn dochter! Hoe had dit ooit kunnen gebeuren? In welke nachtmerrie was ik verzeild geraakt? Waar had ik dit in godsnaam aan verdiend?

Het voelde onwerkelijk, als een of ander griezelverhaal dat tot leven was gekomen. De wereld rondom mij leek vals, nep. Ik keek om me heen, naar mensen in andere auto's en omstanders, en vroeg me af hoe het ze in vredesnaam bestónd om vrolijk met hun normale leventje door te gaan terwijl zich misstanden voordeden zoals ik die had aanschouwd. Om als struisvogels hun kop in het zand te steken en weg te kijken van de horror die mij was overkomen − want zulke verfoeilijke dingen kónden toch gewoon niet onopgemerkt aan hen voorbijgaan? Ik dacht terug aan al de dingen die Kiona en Francis hadden gedaan, hadden gezegd, en begon nog hysterischer te snikken. Was mijn hele huwelijk een leugen geweest? Hoe kon mijn man mij op zo'n ...

... misselijkmakende manier ontrouw zijn als hij dat niet ergens diep vanbinnen wílde? Als hij niets van wrok jegens mij koesterde, wrok die hij nooit heeft laten blijken? Ik hield van hem, en ik was er altijd van uitgegaan dat hij van mij hield. Mijn héle leven had ik rond die liefde opgebouwd, rond ons kind, en nu … ja, wat nu? Mijn leven zoals ik het had gekend was helemaal om zeep. Vakkundig naar de knoppen geholpen door de twee mensen die ik het liefste zag. Al dat werk was voor niets geweest.

Mijn leven zoals ik het had gekend was voorbij, en zou nooit meer terugkeren.

Inmiddels was ik zo hard gaan grienen dat ik niet meer veilig kon voortrijden, al wist ik sowieso al niet waar ik eigenlijk heen ging. Ik reed gewoon wég. Weg van thuis. Weg van wat ik had gezien. Van datgene waar ik getuige van was geweest.

Ik stopte bij een tankstation, zocht een parkeerplek en zette de motor uit. Een fractie van een seconde later leunde ik over het stuurwiel en barstte in tranen uit.

Ik weet niet hoelang ik heb zitten huilen. Het enige wat ik wist, was dat het stuur al gauw door- en doornat was. Beelden, gedachten en associaties flitsten door mijn hoofd, ketsten op elkaar af, drongen naar de voorgrond en maakten plaats voor andere. Passeerden de revue: mijn man, mijn dochter, de verstikkende hitte, de dingen die ze hadden gezegd, die Kiona had gezegd, die Francis had gezegd. Francis, mijn echtgenoot, de liefde van mijn leven, mijn zielsverwant, had me bedrogen met onze eigen dóchter! ...