1. Van Papa - 8


    Datum: 23-3-2023, Categorieën: Familie Auteur: LIza, Bron: Opwindend

    ... mijn rokje op mijn billen gelegd en duwt me weer omhoog. Ik zie Freek lachen en hoor door de speakers ‘Mijn uitzicht is geweldig zo, alhoewel het de vorige keer nog beter was.’. Ergens ben ik ook wel blij dat hij nu mijn rooie kop niet kan zien. Papa reageert nu ‘De show is weer voorbij Freek, maar morgen is er weer een dag. Je bent rond 9 uur hier toch?’. Mijn hart slaat over, Freek komt hier naartoe? Freek geeft het antwoord al ‘Ja ik zorg dat ik er op tijd ben! Ben je straks nog bij de vergadering?’. De hand van papa ligt nog steeds op mijn billen en hij knijpt er even in terwijl hij zegt ‘Nee, vanmiddag moet ik nog even ergens naartoe. Ik zie je morgen!’. Papa klikt, het gezicht van Freek verdwijnt en het lampje bij de webcam gaat uit. De hand van papa verdwijnt onder mijn rokje vandaan en papa draait zich naar mij toe. ‘Wij gaan een stukje rijden. Ga je schoenen maar aandoen.’. ‘Ja papa.’.
    
    Even later stap ik bij papa in de auto, ik heb nog geen idee waar we naartoe gaan. Daar heeft hij geen woord over gezegd. We rijden de straat uit en ik probeer uit te vogelen waar we naartoe gaan. Niet naar de supermarkt, want dan zouden we daar naar rechts moeten zijn gegaan. Niet naar het centrum want we zijn daar rechtdoor gegaan. Niet naar mijn oom en tante want dan gaan we helemaal de verkeerde kant op.
    
    Na tien minuten heb ik nog steeds geen flauw idee, we rijden ondertussen niet meer binnen de bebouwde kom. Dan zegt papa, zonder zijn ogen van de weg af te halen, ‘Maak ...
    ... mijn broek maar los.’. De woorden dringen langzaam tot me door, zijn broek losmaken. Maar we zijn aan het rijden, ik kijk opzij. Hij verzit een beetje en maakt zijn gordel los. Ik kijk nog steeds opzij, maar beweeg nog niet. Papa kijkt nog steeds strak voor zich uit maar zegt nu wat strenger ‘Ik hoop toch zeker dat ik het niet nog een keer hoef te vragen.’. Ik draai me naar hem toe en kijk om me heen. Het is geen drukke weg waar we op rijden, maar elke paar seconden zoeft er een tegenligger langs ons heen. 100 meter voor ons rijdt een andere auto. Die zal toch niks doorhebben? Mijn handen gaan naar zijn broek en voorzichtig probeer ik zijn riem los te krijgen. Het gaat lastig, maar uiteindelijk lukt het. Zijn knoop en rits volgen, als die beide open zijn ga ik snel weer rechtop en recht vooruit zitten. Snel kijk ik om me heen of niemand het gezien heeft. Dezelfde auto rijdt nog steeds voor ons, en de tegenliggers schieten nog steeds langs ons heen. Natuurlijk heeft niemand het door denk ik bij mezelf, maar toch voel ik me opgelaten. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat papa met zijn broek en boxershort bezig is. Ik kan het niet laten om toch opzij te kijken, precies op dat moment haalt papa zijn pik tevoorschijn. Snel kijk ik weer vooruit. ‘Pak maar vast sletje.’ Zegt hij. Ik moet wel, en ik wil ook, dus terwijl ik naar voren blijf kijken gaat mijn hand op zoek naar zijn pik. Ik moet een beetje zijn kant op buigen om erbij te kunnen, maar dan vouwen mijn vingers zich om de stijve pik ...
«1...345...8»