Mijn Weken In De Cel - Sex Verhalen

Mijn Weken In De Cel

Het is 2031. De wereld ziet er anders uit dan een paar jaar geleden. Andere machthebbers, andere normen en waarden. Heteroseksuelen zijn in de minderheid en seks tussen mannen en vrouwen is niet meer toegestaan.

Mijn vriendin en ik houden veel van elkaar en zijn erg lichamelijk ingesteld. Oftwel: we zijn vaak geil. Ze heeft een heerlijk lichaam en een prachtig kutje. Laatst lagen we wat in de tuin te zonnen toen ze plotseling opstond en vlak voor mij het strikje van haar bikinibroekje losmaakte. Ik had een prachtig uitzicht op haar geschoren kutje. Ik voelde mijn lul groeien en even vergaten we dat heteroseks verboden was. Ik duwde haar tegen de muur, trok mijn zwembroek een stukje naar beneden en ging achter haar staan. Mijn hardgeworden pik stootte stootte in één keer diep in haar natte gleufje.

Ik hield haar hand voor haar mond om te voorkomen dat ze zou kreunen en we betrapt zouden worden, maar het was al te laat. Voordat ik het wist waren we omringd door drie gewapende agenten en werden mijn vriendin en ik bruut uit elkaar gehaald. Toen ging alles heel snel. Een van de agenten duwde mijn vriendin onze woonkamer in en ik voelde het koude staal van de handboeien. Ik probeerde tegen te stribbelen, maar ik kon niet op tegen het geweld van de agenten. Met veel kracht werd ik in een busje gesmeten, de buurt keek toe toen we met hoge snelheid wegreden.

Ik werd bang. Ik had er vaker verhalen over gehoord, die ik altijd had afgedaan als broodje aap-verhalen. ...

... Geruchten over brainwashing had ik nooit geloofd. Waren mijn vriendin en ik maar voorzichtiger geweest en binnen met de gordijnen dicht de liefde bedreven, bedacht ik me. Hier lag ik, in een geblindeerd busje, met alleen mijn zwembroek nog aan en mijn handen op mijn rug geboeid. Toen ik probeerde te schreeuwen, voelde ik dat iemand een prop textiel in mijn mond duwde. Daarna een pijnscheut. Toen werd het stil.

Bibberend werd ik wakker. Liggend op mijn buik op een koude, enigszins natte betonnen vloer. Mijn zwembroek was verdwenen. Om me heen zag ik donkere muren, licht kwam er nauwelijks binnen. Ik probeerde op te staan, maar het middel dat me blijkbaar was gegeven, zorgde ervoor dat ik slecht kon focussen. In de verte hoorde ik geschreeuw. Mannen riepen. Maar er werd ook gelachen. Hard, alsof er werd vernederd. Soms hoorde ik dat er geslagen werd. Ik ging met opgetrokken benen in een hoekje van de cel liggen in de hoop dat ik niet zou worden opgemerkt.

Ik schrok op toen er twee mannen naar binnen stapten, ze op een knopje duwden en er een soort projector aanging die op een van de muren scheen. De mannen waren gekleed in het zwart. Ze waren groot en lachten naar elkaar. ,,Deze is van ons”, zei de een tegen de ander. ,,Kijk eens naar dat lichaam man, dat kontje.” Een bobbel in de broek van een van de mannen, verried dat hij opgewonden raakte.

Plotseling zag ik geprojecteerde beelden op de muur. Het duurde even voordat mijn beeld scherp was. ,,Kijk maar goed, man en neem de ...