Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 1 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 1

John: “Waar gaan we naar toe John?” “Laat je verrassen Evie!” Dat laatste zeg ik bewust strenger dan nodig. Ik voel dat ze me van de zijkant bekijkt maar houd mijn blik geconcentreerd op de weg voor me. Ik voel haar onzekerheid. “Mà… Maar als ik zou willen dat je me terugbrengt?” “Dan doe ik dat… Maar alleen als dat is wat je echt wil… Wil je dat?” “Nee niet; ik denk van niet… Maar ik ben een beetje bang.” Ik blijf bewust voor me kijken. “Bang? Bang voor mij Evie?” “Ùh. Ik weet ’t niet.” “Hoe moet ik ’t weten, als je het zelf al niet weet?” Ik hoor een diepe zucht. Ik onderdruk de neiging om haar een geruststellende blik toe te werpen. Deze John kent ze niet. Dit is niet de John die haar met raad en vooral daad heeft bijgestaan na het overlijden van haar man, mijn broer, Wouter. Het was die John die zij had toegezegd mee te gaan op een zakenreis. Een reis waar normaliter haar echtgenoot, mijn broer en compagnon bij zou zijn. Ik heb haar niet verteld van het kleine maar luxe vakantieresort nabij Kitzbühel, de laatste loot aan de stam van Wouters en mijn vakantiebedrijf, Fantas’t’y Resorts. Toen we twintig jaar geleden begonnen met het opknappen en verhuren van de van mijn ouders geërfde sobere stacaravans, hadden wij niet gedacht dat ons bedrijf zou uitgroeien tot 9 luxe resorts in 5 landen. Wouters inbreng was van meet af aan de praktische kant, waarbij ik als automatisch verantwoording nam over de zakelijke belangen. Ook de creatieve inbreng kwam veelal uit mijn koker ...

... waarbij mijn broer zich als meester ontpopte, in het omzetten van mijn soms gekke ideeën in de praktijk. In de beginjaren deed hij alles nog zelf maar meer en meer besteedde hij de ambachtelijke kant uit aan uitvoerders waarbij hij nauw toezicht hield op de kwaliteit en de afwerking.

“Mag ik wat vragen.” Van binnen moet ik lachen om haar bedeesde stemmetje, ik antwoord echter emotieloos. “Je mag me alles vragen. Bedenk van tevoren wel of je het antwoord wil horen.” “Waarom ben je nooit getrouwd?” “De enige vrouw die ik wilde bezitten was al bezet.” “Ken ik haar?” Nog voordat ik antwoord. “Èh, en hoezo bezitten?” Nu kan ik een glimlach niet onderdrukken. Ze luistert goed. Precies zoals ik had verwacht. “Dat zijn twee vragen in één. Ik zal met de laatste beginnen… In tegenstelling tot de geldende mores geloof ik niet in een zogenaamde gelijkwaardige relatie. Althans niet voor mij. Ik werk hard en verdien genoeg om een partner royaal te onderhouden. Noem het egoïstisch maar Ik wil haar met huid en haar voor mezelf. En je eerste vraag. Ik twijfel of je haar wel echt kent.” Ze zucht diep. “Dat had ik niet achter je gezocht John. Wouter vond het juist prima dat ik mijn eigen werk behield en zo ook mijn eigenwaarde… Wie was het? Hoe heet ze? “Ze heet Evie!” In mijn ooghoek zie ik hoe ze met een ruk naar me omdraait. Ik kijk star voor me uit maar ga ervan uit dat haar ogen en mond ver openstaan. Het blijft langer stil dan ik had verwacht. “Mà.. Ik wist niet… Was met Wouter… Waarom?” ...