De Onderdanige Man - 26 - Sex Verhalen

De Onderdanige Man - 26

... zachte mos liggen.

Ik lag daar uitgeteld op de grond en pas na een minuut of tien was ik weer hersteld. Het was ook gewoon heerlijk om er van te mogen genieten natuurlijk. Toen ik weer rechtop ging zitten, zag ik dat ze alles hadden opgeruimd en klaar stonden om te vertrekken. Ik zat daar echter nog volledig naakt en besefte dat ze nog niet klaar met me waren. 'Staan!' beet Theo me toe en ik ging staan. 'Bukken.' en ik bukte. Tussen mijn benen door zag ik dat Theo een staart in zijn hand had en zoals was te voorspellen verdween deze in mijn aars. De plug die er aan zat was niet heel groot, dus het paste makkelijk en daar stond ik weer. Als een beest dit keer, met de staart tussen mijn benen.

Nu werd er een heuse halsband om mijn nek gelegd en ook een klein riempje om mijn ballen. Aan de riempjes werd aan de achterzijde een riem vastgemaakt, welke deels gesplitst was. Als ik ongehoorzaam zou zijn, zo vertelde Theo, dan was een rukje aan de riem genoeg, immers dan trokken ze aan de halsband om mijn nek, maar ook om het riempje aan mijn ballen! 'Brave hond.' sprak Erika terwijl ze over mijn hoofd aaide. Ze genoot er nog steeds van om mij te gebruiken. Dat was wel duidelijk. Ik diende vervolgens mijn handen zelf achter mijn rug te houden en we gingen op pad. Ik mocht gelukkig nog wel rechtop lopen, maar desondanks liep ik als een naakte hond tussen vier (geklede) baasjes.

We liepen al snel door het bos tot aan het hek, alwaar we, tot mijn schrik gewoon uitliepen. Ik ...

... liep dus naakt in een openbaar bos, als hond en als slaaf. Daar werd ik bepaald onrustig van. Het was dan al wel donker geworden en Theo liep inmiddels voorop met een zaklamp, maar toch. We hoorden ook stemmen van andere mensen, maar dichtbij zagen we ze gelukkig niet. Toch werd het nog wat onplezieriger voor me. Het laatste stuk tot aan het huis van Theo en Annemiek moest ik namelijk als een hond kruipen. De vernedering hield nog even niet op. Ik kreeg zelfs te horen dat ik als een hond eerst maar eens moest pissen, anders kwam ik niet binnen en moest ik in de tuin blijven als we weer 'thuis' waren. Alsof het niet genoeg was haalden ze nog een paar zaklampen en een camera tevoorschijn en werd ik al kruipend gefilmd. Mijn intiemste plekjes het meest uiteraard.

Nu had ik ook wel geluk. Ik was immers al lang niet meer naar een WC geweest en dus moest ik al snel. Ik kroop dan ook naar een boom, maar dat was iets te snel vonden ze en een harde ruk aan mijn riem benam me de adem en rukte mijn ballen er zo ongeveer af. Tenminste zo voelde het. 'Nog even niet hond.' Maar nu moest ik inmiddels natuurlijk ook echt. Zo werkt dat nu eenmaal. Ontdek dat je moet plassen en daar kom je niet meer vanaf. Kortom ik wilde nu, ook al was dat vernederend, een boom opzoeken, mijn poot optillen en pissen, maar nu mocht het weer niet. Ik kroop over het zandpad verder en steeds probeerde ik uit te wijken, heel bescheiden, naar een boom langs het pad, maar steeds trok Wilma, die had de riem vast, me ...