Josefien - 7 - Sex Verhalen

Josefien - 7

... weer een beetje vrijheid en ik wreef met snelle bewegingen over haar clitoris. Dit was pure lust. Romantiek was even dood en begraven. Subtiel was een begrip dat even niet bestond. Ik weet niet waar het vandaan kwam. Ze had duidelijk een behoefte gehad, en ik had er op gereageerd.

Haar handen waren over mijn rug naar boven gegleden en ze drukte haar nagels in mijn schouders. Om de pijn te ontwijken, liet ik me door mijn knieën zakken. Ik drukte mijn gezicht in haar kruis en liet mijn tong naast mijn vingers in haar kut glijden. Ze smaakte heerlijk. Honingzoet, met een licht zilte nasmaak. Haar handen grepen mijn haren beet en ze verdronk me bijna in haar overvloedige sappen. Het was allemaal op het randje van wat ik nog leuk vond. Als ze een man was geweest, had ik ongetwijfeld al geprotesteerd, maar ik ging vooralsnog mee in haar opwinding. Misschien wist ze hoever ze kon gaan. Misschien was ze gewoon alle controle kwijt en was het puur instinct wat haar grenzen bepaalde. Ik ging er zelf ook in mee. Met drie vingers tegelijk stootte ik hard in haar, terwijl mijn lippen en tong ook bepaald niet zachtzinnig omgingen met haar clitoris.

Ze begon met haar bekken stotende bewegingen te maken. Ik wist dat dat betekende dat ze tegen een orgasme aanzat. Ik ging in een iets sneller tempo door en liet het gebeuren. Ze gleed over de drempel en kwam schokkend klaar. Haar benen trilden en ze gilde zoals ze altijd gilde als ze klaar kwam. Ze trok aan mijn haar tot het pijn begon te ...

... doen en ik bleef met drie vinger in haar stoten. Toen voelde ik hoe ze mijn haar los liet. Haar benen hielden haar niet meer en ze zakte langs de muur naar beneden. Ze zat wijdbeens op de grond, haar gezicht weer ten hoogte van het mijne. Ik nam haar hoofd in mijn handen en kuste haar teder op de lippen. Ze zat nog te hijgen en had geen puf om mijn zoen te beantwoorden.

“Tjonge”, zei ik. “Dat was wel even heftig. Waar kwam dat in vredesnaam vandaan?”

Ze hijgde nog te hard om antwoord te kunnen geven. Ik gaf haar kusjes over haar hele gezicht en langzaam kwam ze bij.

“Sorry”, hijgde ze. “Soms heb ik dit echt even nodig. Dan moet het eruit. Heb ik je pijn gedaan?”

Ik schudde mijn hoofd. “Niet echt, maar als je een man was geweest, had ik je een trap onder je ballen gegeven.”

Ze lachte alweer. “Echt sorry hoor. Ik was moe na twee lange dagen. Ben gestrest. Ik had even behoefte aan deze ontlading. Ik weet niet wat het is, maar soms heb ik dat en dan wil ik graag even hard genomen worden. Het geeft me echt een enorme kick en helpt me daarna volledig te ontspannen.”

Ik stond op en reikte haar een hand waarmee ik haar overeind trok. Ik zag een beetje bloed op haar nagels. Dat kon alleen maar van mij zijn.

“Ik geloof dat je nagels zich niet helemaal in konden houden”, zei ik.

Ze zag wat ik bedoelde en haar wangen kleurden rood.

“Oh jee, sorry, sorry lieverd”, riep ze. Ze inspecteerde mijn rug en schouders.

“Het valt mee. Wat krassen op je rug en een paar ...