The Lesbian Games - 4 - Sex Verhalen

The Lesbian Games - 4

... hield me – zij het met moeite – in bedwang. Ze bleef doorstoten. Mijn tweede orgasme kwam er onmiddellijk achteraan. En mijn derde. En mijn vierde. Ik zag letterlijk sterretjes voor mijn ogen en er liep gewoon kwijl uit mijn mond. Ik voelde dat ik nu zeker niet meer kon loskomen en Roxy hamerde onverbiddelijk op me in. Ze beheerste het spelletje heel goed, dat moet ik toegeven. Ze liet me steeds even weer bijkomen, zodat de boel niet zou overkoken. En dan neukte ze me opnieuw genadeloos naar een orgasme, steeds binnen een minuut. Ik heb heel wat af gegild die middag. Misschien is het zo wel een kwartier of zelfs twintig minuten doorgegaan, ik weet het niet meer precies. Ik had niets meer in te brengen. De scheidsrechter greep in. Ik protesteerde zwakjes omdat ik gewoon niet kon geloven dat ik had verloren.

Maar het viel niet te ontkennen. Mijn zegereeks was onderbroken. Toch zat ik er deze keer niet zo mee, ook al had ik nog dagen last van een gezwollen kittelaar. Als ik haar ooit weer zou tegenkomen, kende ik haar geheime wapen. En dat zou ik zeker weten te vermijden: geen kutje wrijven meer met haar, dat was het recept. Grappig genoeg zou het niet al te lang duren voordat ik kon testen of mijn strategie werkte. Maar toen zou ik al middenin het kampioenstoernooi zitten.

ZWAAR

Om eerlijk te zijn: mijn zelfvertrouwen was er nog steeds. Volop zelfs. En ondanks mijn onverwachte nederlaag mocht ik blijven meedoen in de ‘betere’ wedstrijden van het circuit. Dat ...

... betekende dat een sessie heel goed betaald werd (altijd zo rond de 4000 euro), dat het op mooie, dure locaties plaatsvond ergens in Nederland en dat er altijd wel enkele tientallen toeschouwers bij waren. Ik werkte zo in minder dan twee maanden nog eens zes wedstrijden af, vastberaden op weg naar het kampioenschap.

Omdat mijn ster rijzende was, kreeg ik steeds betere tegenstandsters. Dat was duidelijk. Maar ik werd zelf ook steeds beter, bovenop de heftige sekslessen die ik van Lea had geleerd tijdens onze relatie. Wat ik bovendien van mijn ongelukkige aanvaring met Roxy had opgestoken is dat je altijd scherp moet blijven en nooit mag aannemen dat het wel een makkie zal worden.

Tijdens de eerste wedstrijd na mijn nederlaag werd me nog eens iets anders heel duidelijk.

Mijn tegenstandster, Carla, ontmoette ik in Utrecht. Het was echt een stadse volksmeid met halflang kastanjebruin haar van begin dertig die niet alleen rond de 1.75 lang was maar vooral ook erg zwaar. Ik zweer dat ze tegen de 100 kilo liep.

Ik was verbijsterd. Hoe kon zo’n dikke meid zo ver komen in het circuit? Ik kon mijn ogen niet geloven toen ze zich uitkleedde, een en al dij, buik, billen en borsten. Omdat zij gelijk helemaal naakt ging deed ik dat ook maar en we belandden al snel ineengestrengeld op het bed. Ze domineerde me met haar kracht en vooral haar gewicht. Zonder al teveel moeite wist ze me op mijn rug te dwingen. Ze hield mijn armen tegen het bed gedrukt en begon tegen me aan te schuren, ...