Gin, mijn Geisha (deel 3) - Sex Verhalen

Gin, mijn Geisha (deel 3)

Het beest ontwaakt!

Gin heeft echter geen aandacht voor mijn reactie, maar is reeds begonnen zichzelf te ontkleden, wat ik goedkeurend gadesla. Het is echter geen striptease die ze opvoert, maar eerder een functionele ontkleding, zoals mensen dit doen, die voornemens zijn naar bed te gaan.

Als ze naakt voor me staat, gebaart ze mij te gaan staan, waarna haar handen mijn hemd los knopen en deze uit trekken. Mijn broek en boxershort volgen direct daarna en ook mijn schoenen en sokken moeten eraan geloven, dus binnen een paar minuten zijn we beiden naakt. Gin geeft me een duwtje, zodat ik terug val in de bank, waarna ze mijn handen vast pakt en me dusdanig op de bank positioneert dat ik op het randje van de zitting kom te zitten. Hierna legt Gin mijn handen achter mijn rug en kijkt me strak aan.

Ze herhaalt de zin, die ze eerder heeft uitgesproken “vergeef me voor wat ik ga doen”, waarna ze de zin vermoedelijk herhaalt in haar moerstaal, doch ik herken geen woord van hetgeen ze in het Japans prevelt, maar hoor wel dat het dezelfde zin is, die ze als ware het een mantra, enkele malen herhaalt.

Plots, uit het niets, terwijl ze me strak aankijkt, landt er een handje kletsend op mijn wang. Verschrokken is de blik die ik haar toe werp, doch stoïcijns herhaalt ze de klap in mijn gezicht, maar nu met haar andere hand, op mijn andere wang. De volgende klap zie ik aankomen, dus deze vang ik op, door mijn hand achter mijn rug uit te halen, maar met haar andere hand heb ik ...

... geen rekening gehouden, dus deze landt alsnog hard op mijn andere wang.

“Waar slaat dit op?” vraag ik als ik haar beide handen stevig beet neem, zodat ze haar onzinnige actie dient te staken, maar een antwoord ontvang ik niet, integendeel Gin blijft me strak aankijken en probeert haar handen los te rukken. Omdat ik haar geen zeer wil doen, laat ik haar handen los, maar dit blijkt een betreurenswaardige actie te zijn, want Gin slaat me direct in mijn gezicht, waardoor ik geïrriteerd raak en zelfs boos begin te worden.

“Handen op je rug” sneert Gin, maar ik reageer geïrriteerd met “waar slaat dit op?”

Gin herhaalt de opdracht, maar nu bijna harder “handen op je rug”, waarbij haar ogen vuur lijken te spuwen, dus ietwat terughoudend leg ik mijn handen op de zitting van de bank. Ze is echter niet voor een kleintje te vangen, dus ze bukt naar mijn linkerhand, en legt deze provocatief achter me op de bank, waarna ze hetzelfde doet met mijn rechterhand.

Als een winnaar staat ze voor me, kijkt me indringend aan en doet net alsof ze me wederom een tik wil verkopen, dus ik laat me achterover op de bank vallen, om haar schijnbeweging te ontduiken.

Een minachtig lachje valt mij ten deel, als ik me weer opdruk van de rugleuning en terugkeer in de positie waarin ik zat. Ik zit echter nog niet goed en wel of haar handen kletsen een spervuur op mijn gezicht, die het meeste wegheeft van een diepgewortelde afkeer van alles wat ik vertegenwoordig. Slechts enkele klappen treffen doel, ...