1. Een Beeldschone Huisgenote... - 27


    Datum: 7-2-2023, Categorieën: Romantisch Auteur: Dannyboy, Bron: Opwindend

    ... dat deed ik inderdaad. Ik wilde je laten weten dat je het goed deed.’’
    
    ‘’Ik schrok er wel een beetje van toen je ineens klaarkwam. Ik had verwacht dat het langer zou duren, zoals we gewend waren.’’
    
    Ze lachte. ‘’Ja, ik was al bloedgeil, dus.’’
    
    ‘’ik bof maar met zo’n geile meid.’’
    
    Ze knipoogde ondeugend. ‘’Kom, we gaan slapen.’’
    
    In bed vielen we lepeltje-lepeltje in slaap.
    
    De volgende dag moest ik hard werken om mijn project af te krijgen. Ik had Mandy laten weten dat ik inderdaad tot negen uur moest werken. Arno en Chantal moesten ook overwerken. Jan was al naar huis gegaan, maar niet zonder dat hij mij veel plezier toewenste voor de vakantie. Om half negen was ik klaar met het project.
    
    ‘’Zo, vakantie!’’ brulde ik uit. Chantal en Arno schrokken zich een hoedje. ‘’Danny! Doe dat nooit meer! Ik schrok me dood man!’’ riep Arno.
    
    Chantal lachte. ‘’Typisch Danny. Het is nog maar half negen. Zullen we even een borrel drinken? Ik ben namelijk ook klaar met werken, ik ga even drank halen.’’ Even later kwam ze terug met twee flessen bier en een glaasje wijn.
    
    Arno zei: ‘’Ik ben echt benieuwd naar de reacties van je vriendinnen op je tweede verrassing. Ga je het filmen?’’
    
    ‘’Nee dat denk ik niet. Foto’s maken ga ik wel zeker doen.’’
    
    ‘’Dat is ook goed, stuur je de foto’s dan naar ons?’’ vroeg Chantal.
    
    ‘’Nee, jullie wachten maar tot ik terug ben.’’ Ik grijnsde gemeen.
    
    ‘’Ach toe, kom nou. Zonder mij had je die tweede verrassing niet voor elkaar ...
    ... gekregen!’’
    
    Ik lachte. ‘’Ja, da’s waar. Ik stuur wel wat foto’s naar onze groepsapp. Maar Chantal, ik sta bij je in het krijt hé.’’
    
    Ze schudde haar hoofd. ‘’Dat is niet nodig. Als je maar foto’s naar ons stuurt, vind ik het allemaal goed.’’
    
    We kletsten gezellig verder. Toen werd er op de deur geklopt. We keken elkaar verbaasd aan. ‘’Kom maar binnen,’’ riep Arno. Mandy kwam glimlachend binnen. ‘’Aha, noemen jullie dat werken?’’
    
    ‘’Mandy? Wat doe je hier?’’ riep ik verbaasd.
    
    ‘’Ik had niets te doen. Dus ik dacht, ik zal maar even mijn mannetje ophalen. Dan hoeft hij niet met de bus naar huis.’’
    
    ‘’Potdomme, dat doet mijn vrouw nooit!’’ mopperde Arno.
    
    Chantal lachte. ‘’Niet zo miepen jij, je kunt tenminste autorijden.’’ Ze keek Mandy aan. ‘’Zin in een glaasje wijn?’’
    
    ‘’Ja graag, wel maar eentje. Want ik moet nog autorijden.’’
    
    Ik pakte een stoel voor Mandy. ‘’Lief van je dat je mij wou ophalen. Wat een verrassing.’’
    
    ‘’En je zit hier lekker een biertje te drinken. Ik dacht dat je hard moest werken?’’ Ze lachte.
    
    ‘’We waren om half negen klaar en hadden zin in een borrel voordat we naar huis gingen.’’
    
    Chantal keek Mandy aan. ‘’En, zin in vakantie?’’
    
    ‘’Verschrikkelijk veel zin in, zeker nu Nederland in de finale staat.’’
    
    ‘’Het was een mooie verrassing hé? Jouw verjaardagscadeau.’’
    
    ‘’Ja, echt super geweldig. Maar het was niet goedkoop, pff. Hij spoort niet.’’
    
    Arno lachte. ‘’Ja, dat weten wij. Hij zat hier flink te twijfelen. Hij vroeg onze mening. ...