Woodstock - 5 - Sex Verhalen

Woodstock - 5

... daar is het maar een half uur vliegen naar Bethel en misschien kan dat bedrijf voor een schappelijk prijsje extra voorraden invliegen als het op de weg te druk wordt. Whow, aan dit soort vriendjes heb ik ten minste iets. We huggen nog een tijdje, spetteren ons schoon en gaan dan aan de slag. Anthony gaat zijn pa bellen om het noodplan te organiseren en ik ga het terrein op naar de bazaar om allerlei laatste regeldingetjes te doen.

Veteranen

Inmiddels is het aftellen begonnen, nog drie dagen tot het festival van start gaat…

Bijna alle kampeervelden zijn al bezet terwijl er nog steeds veel mensen in aantocht zijn. Spannend hoe zich dit ontwikkelt, in ieder geval is nu duidelijk dat er gelukkig veel belangstelling is. Mijn regelwerk is wel zo’n beetje klaar en momenteel help ik Richy met het inrichten van zijn toko, hij heeft een grote stand in de Bindy Bazaar met exotisch eten en kleding en hebbedingetjes uit India, Tibet en Afghanistan. Het is al een gezellige boel, de meeste standhouders hebben de boel inmiddels ingericht en iedereen scharrelt en kletst door elkaar. Er wordt kennis gemaakt, bekenden praten bij en in het midden van het hele gedoetje hebben we een terras met zitkussens ingericht waar steeds volop mensen zitten of liggen te chillen, meestal in combinatie met wat joints die rondgaan.

Als ik later die middag terug wandel naar het hoofdkwartier maak ik een ommetje via de kampeervelden en ineens hoor ik iemand roepen, ‘Hey July!!’’ Ik kijk waar dat ...

... vandaan komt en zie in de verte een langharige jongen staan zwaaien, herken hem eerst niet maar als ik nog eens goed kijk zie ik dat het Andy is, de Vietnam-veteraan die ik met zijn vrienden John en Marc ontmoette bij het Monterey-festival. Wat ik me daarvan vooral herinner is zijn ultra dikke pik, whow, wat vulde die gast mij op. Hij was toen net terug uit Vietnam, had nog kort haar en maakte met zijn vrienden die ook veteraan waren een toertocht door de States, om af te kicken van die kloteoorlog. De laatste nacht in Monterey deden we met zijn vieren een acid-trip waarna in hun tent een heftig nachtje volgde.

Ik ren naar Andy toe en we huggen elkaar langdurig en gaan dan in het gras zitten, bijkletsen. ‘Wat fijn om jou hier te zien’ zegt Andy, ‘doe je net als in Monterey weer artiestenbegeleiding?’ ‘Toevallig dat je dat vraagt, ze hebben me net gisteren gevraagd om er een aantal voor mijn rekening te nemen want er komen veel meer bands dan ze eerste dachten. Maar wat ik hier vooral doe is de organisatie van de merchandise, zijn we al zo’n drie weken mee bezig.’ Andy is helemaal enthousiast, en als ik dan vraag waar híj mee bezig is, vertelt hij dat hij met Marc en John in Boston is neergestreken en motoren verkoopt. Vooral choppers met van die hoge sturen zijn big business geworden, ze hebben er alledrie een goede boterham aan.

‘Ben je hier alleen?’ vraag ik. ‘Nee, iedereen is net even weg voor een tochtje, John en Marc zijn er ook weer bij en we hebben ook een stel meiden ...