Mijn werkgeefster - Sex Verhalen

Mijn werkgeefster

Het was weer zover. Weer een nieuwe werkdag. Ik werkte bij een horeca-bezorgbedrijf en stond telefoontjes op te nemen. Zij liep achter mij langs, op zo'n manier dat ik haar kruis langs mijn kont voelde gaan, gevolgd door haar rechterhand. Zou dit nou met opzet zijn? Of is dit wishfull thinking. Toen ik bezig was het eten te bereiden riep ze me. Of ik haar even wilde helpen met het ophangen van een poster in het kantoor. Wil jij de poster even rechthouden, dan doe ik de plakkertjes erop. “Ik kan dat soort dingen niet zo goed,” zei ze met een vreemd lachje. Dit deed ik dus voor haar. Maar na een plakkertje was het toch wel genoeg? Hierna vroeg ze mij of ik de poster wilde gladstrijken voor haar. Wat eigenlijk naar mijn idee helemaal niet nodig was. Toch dit deed ik voor haar, terwijl zij dus achter mij, dicht tegen mij aangedrukt stond, in het krappe kantoortje. Ik voelde dat ik er nerveus van werd en weet je? Ze zat me nou al zo vaak gek te maken, lekker op te geilen met haar fantastische lijf, maar nou liep ik maar eens lekker weg. “Zo, nu lukt het wel verder hè?” waarna ik inderdaad weg liep. De dagen verstreken, zoals ze elk jaar verstreken en iedere dag dat zij er was deden er zich dit soort situaties voor. Vandaag stond ik een sigaretje te roken in de tuin en op een gegeven moment zag ik haar vanuit de winkel naar mij staren. Toen ik met een indringende blik terug keek, keek ze snel weg. Ze werd rood. Ik zag haar even overleggen met collega's en vlak daarna kwam ze ...

... naar me toe lopen.

Ze vroeg; “Ga je even mee naar boven? We moeten even het een en ander bespreken.” Ik ging er vanuit dat dit over mijn managementtraining zou gaan. Ik stemde hier dus mee in, dan kon ik ook verder roken, wat prettig was voor mijn nicotinegehalte om de rest van de werkdag mee door te kunnen komen. Even kwamen er weer flashbacks boven van die paar keren dat ik bij haar had gegeten, op die momenten hoopte ik dat ze zou zeggen: “Blijf vannacht maar hier, je kunt wel blijven slapen.” Waarom ik die flashbacks nou weer had kon ik niet omschrijven, ze waren er gewoon en ik voelde de hormonen dan ook door mijn lichaam gieren. Ik liep voor haar uit de trap op naar boven en zij kwam achter mij aan. Ik voelde dat ze naar me keek. Ik voelde haar ogen prikken. Ze versnelde haar pas, ik expres niet zodat ze tegen me aan kwam te staan. De adrenaline en de hormonen in mijn lijf werden sterker en ik voelde al mijn bloed naar een bepaalde plaats stromen. Eenmaal boven aangekomen haalde ze me in, ik liep achter haar aan, maar ze had het op zo'n manier geregeld dat ik tussen haar en de deur die zij op slot draaide in zat geklemd. Ik voelde haar adem in mijn nek en vroeg me weer af of ze dit nou expres deed of niet. Iets in mij zei dat ze gewoon graag wilde dat ik het initiatief zou nemen. Ik draaide mijn gezicht naar haar toe, als het dan niet zo was geweest had ik gewoon kunnen zeggen: “oh sorry.” Zo bleven we eventjes stil staan, elkaar indringend aankijkend. Verlegenheid ...