1. De Vader Van... - 7


    Datum: 28-11-2022, Categorieën: Tieners Auteur: Lizaaa, Bron: Opwindend

    ... kwam een donkere man, ongeveer dezelfde huidskleur als Joe. Hij was wat minder groot en minder imposant als Joe en Pat. Hij stelde zich voor als Maurice, maar de meeste noemde hem Maus.
    
    Daarna kwam een klein gedrongen man binnenlopen. Hij was licht getint, met lange rastaharen. Hij had erg brede schouders wat nog meer opviel, omdat hij een stuk kleiner is dan de rest. Ze bekeek hem nog eens goed en zag dat er een traantje onder zijn oog was getatoeëerd, Liza wist wat dat betekende. Hij nam Liza op en liep naar haar toe. Hij vertelde dat hij Mike heette, maar ze hem Shorty noemde. Waarschijnlijk omdat hij de kleinste was, dacht Liza.
    
    Joe liep achter de 3 mannen aan naar binnen en met z’n vieren stonden ze in een halve kring om Liza heen. Alle blikken waren op haar gericht, waardoor ze zich een beetje ongemakkelijk voelde. Om het ijs te breken zei Liza. ‘Zal ik wat drinken inschenken?’ De mannen knikten en namen plaats aan de ronde tafel. Liza kwam aanlopen met 4 flesjes bier en zette die op tafel. Alle mannen hadden hierdoor een goed beeld op haar decolleté. Joe begon met delen en het spel begon. Liza nam plaats op een stoel iets van de tafel af. Tijdens het pokeren praatte de mannen over hun tijd in de gevangenis. Ondertussen vlogen de pokertermen over tafel. “Big Blind”, “Small Blind”, “Call”, “Flop”, “Flush”, “Fold” en nog andere termen kwamen langs, waar Liza niks van snapte. Fiches gingen over tafel van hand naar hand. Er werd gelachen en gedronken. Liza moest al ...
    ... snel een tweede en daarna een derde drankje brengen. De sfeer werd losser tussen de mannen, maar het pokerspel kon haar niet bekoren. Eigenlijk verveelde ze zich dood.
    
    Het was tijd voor een pauze. Alle mannen moesten naar de wc en er werd een rookpauze ingelast. Joe rookte niet dus bleef bij Liza achter. ‘Luister sletje. Ik ben aan het verliezen. Ik heb je nodig.’
    
    ‘Maar het is toch maar een spelletje?’ Vroeg ze.
    
    ‘Een spelletje?’ Zei Joe verbolgen. ‘Daar ligt voor een paar duizend euro op tafel.’
    
    ‘Wat? Is dat echt geld?’ Zei ze.
    
    ‘Ja natuurlijk. Ze plukken me kaal op deze manier.’
    
    ‘Maar wat moet ik doen?’ Vroeg Liza.
    
    ‘Praat met ze, leidt ze af. Kijk ze aan als je ons drinken geeft. Dat soort dingen.’ Zei Joe toen de rest binnenkwam.
    
    Alle mannen namen weer plaats aan de tafel. Liza wist even niet wat ze moest doen toen het spel weer begon. Ze besloot er maar het best van te maken. Liza zag dat er enkele flesjes bier bijna op waren en liep naar de keuken voor een nieuwe ronde drankjes. Terwijl ze liep liet ze haar hakken harder op de vloer neerkomen dan nodig, wat meteen de nodige aandacht genereerde.
    
    Eenmaal terug bij de tafel bukte ze voorover om het volgende flesje bier op de tafel te zetten. Terwijl ze dat deed knipoogde ze naam de mannen. Ook nu waren ze weer even afgeleid. Het spel kabbelde voort en Liza liep rondjes om de tafel en merkte dat de mannen steeds meer naar haar keken dan naar hun kaarten en het spel, behalve Joe. Al snel begon Joe wat ...
«1234...11»