1. Het Satorvierkant - 14


    Datum: 26-11-2022, Categorieën: Fantasie Auteur: Leen, Bron: Opwindend

    10 januari 2015 - Jumièges, Normandië
    
    "Willen jullie koffie?" Met veel moeite probeert de bejaarde Simone uit haar stoel op te staan, maar Marie is haar voor. Ze legt liefdevol haar hand op de arm van de vrouw. "Blijf maar zitten, omaatje. Wolf en ik zorgen er wel voor."
    
    "Kindje, vergeet de calvados niet."
    
    "Wolf, die kast daar is de bar. Zorg jij voor de glaasjes drank? Ik zal intussen in de keuken koffie maken." En weg is Marie.
    
    De ontmoeting met Marie haar oma deze ochtend verliep een stuk gemoedelijker dan ik me had voorgesteld. Het incident aan de telefoon de dag voordien had Simone gegeneerd weggewuifd. "Ik was bang dat het amulet in verkeerde handen zou vallen. Marie haar vorige vriendjes waren nogal... euh... problematisch. Maar als ik jou zo zie, weet ik dat ze geen betere keuze had kunnen maken."
    
    Case closed. Voor oma in ieder geval, zelf besloot ik nog even alert te blijven. "Ze wil je dood, Wolf." had Marie een paar uur eerder nog gejammerd.
    
    Ik sta op van tafel en loop naar de drankkast. Mijn oog valt op een oude foto: een jong meisje en man die samen poseren op een brug bestaande uit een frame van grijze stalen balken. Als door de bliksem getroffen blijf ik staan. Alles rond mij tolt en de foto voor me lijkt tot leven te zijn gekomen. Er klinkt geschreeuw wanneer een groep soldaten de brug komen opstormen. Er volgt geweervuur en de man die net nog vrolijk met zijn meisje poseerde, valt dood neer op de grond. Het meisje knielt huilend neer. ...
    ... "Frits, nee!" schreeuwt ze.
    
    "Wolf, scheelt er iets?" de stem van oma doorbreekt mijn visioen.
    
    "Nee sorry, ik was even naar die foto hier aan het kijken."
    
    "Bénouville, daar ben ik opgegroeid. Niet echt een interessant dorpje, vrees ik."
    
    "Maar de brug wel." Ik herinner me een scéne uit 'The longest day' en hoe de brug tijdens D-day, de landing van de geallieerden in Normandië, een cruciale rol heeft gespeeld.
    
    Oma zucht. "Die stomme oorlog."
    
    "Een leven voor een leven." mompel ik. Simone schrikt. Ze wordt lijkbleek en kijkt me aan alsof ik een spook ben.
    
    ---
    
    14 mei 1943 - Bénouville, Normandië
    
    In "Le Cafe Des Arts", het kleine café op de westelijke oever naast de brug is het die middag een drukte van jewelste. Bijna alle bezoekers hebben zich verzameld rond een klein podium achterin het café. Ditmaal staat daarop geen man man in vrouwenkleding, maar een gezette Duitse soldaat die grappen maakt over zijn leven als soldaat.
    
    Kastelein René kijkt het tafereel met lede ogen aan. "Klotemoffen," scheldt hij zo'n beetje elke dag. Nog niet zo lang geleden zat het café vol Fransen: betweters, dronkenlappen, maar ook een paar notabelen uit het dorp. Dan werd er gedronken en gepraat. Maar dat was aan het begin van de oorlog. Nu is alles anders. Nu hebben de Duitsers er hun stamcafé van gemaakt en blijven de dorpelingen weg.
    
    Naast hem staat zijn dochter Simone. Haar dagen bestaan uit het helpen van haar pa in het café. Het zijn lange saaie avonden. Ze is jong en ...
«1234»