1. Maureen - 113: Paradijselijk


    Datum: 3-4-2018, Categorieën: Extreem Auteur: Sprinter Culemborg, Bron: Opwindend

    Maureen - 113: Paradijselijk
    
    Als we via een tussenstop op het Franse eiland Reunion geland zijn op Nosy Be, zoeken we verdwaasd naar onze koffers en daarna naar de douane. Gelukkig spreken we allemaal heel goed Frans, dus hebben we geen communicatie-uitdagingen. Het is ondanks de loeiende airco’s erg warm en het duurt meer dan een uur voordat we zwetend eindelijk buiten staan. Daar krijgen we een enorme schok. De reuk, nee eigenlijk de stank van allerlei rottende dingen is overweldigend. De zompige atmosfeer zorgt er voor dat we ons tempo direct naar beneden aanpassen.
    
    Mark lijkt de weg te vinden en we zeulen onze koffers achter hem aan. Ik zie dat een meisje een bordje omhoog houdt met de naam “Le Grand Blue” er op. Ze kijkt naar ons en lijkt ons te verwachten. Ze heeft een heel mooi gaaf gezichtje met zachte, vriendelijke, maar kordate uitstraling. Haar lichaam wordt omhuld door de alom gedragen omslagdoeken.
    
    We lopen naar het meisje toe en ze zegt in vloeiend Frans dat het vervoer voor ons klaarstaat. Verwonderd kijken we elkaar aan, maar Mark vertelt dat er inderdaad voor vervoer van vliegveld naar het resort gezorgd zou worden. Gerustgesteld dat het geen oplichting lijkt te zijn, lopen we achter het meisje aan. We zitten al snel in een vrij recent Volkswagenbusje, waarvan de airco prima blijkt te werken en de bestuurder best netjes rijdt. We komen hierdoor even bij van de lange, warme bemoeienissen van de douane.
    
    De rit van ongeveer drie kwartier geeft ons ...
    ... een eerste indruk van het land. De armoe raakt ons diep. Heel diep. De huisjes kunnen eerder krotten genoemd worden. Elektriciteit lijkt er niet of amper te zijn en veel mensen zijn zeer schamel gekleed.
    
    We worden gaandeweg steeds stiller, omdat we allemaal heel veel indrukken aan het verwerken zijn. Bij de ingang van het resort aangekomen, zien we tot onze opluchting een westers aandoende luxe. De lobby is heerlijk koel en het meisje gaat ons overal voor. Het heeft er de schijn van dat ze hier werkt, maar ik vind haar daar wel wat jong voor.
    
    De vriendelijke jongeman achter de balie schrijft ons in en we krijgen de sleutel van ons vakantieappartement. Wederom gaat het meisje ons voor en achter ons volgt een bediende die de koffers meezeult.
    
    Nadat we over een lange pier gelopen hebben, komen we aan bij het appartement. Het staat op palen in de Indische Oceaan en is van alle gemakken voorzien. Zelfs stromend water (!) en de zonnepanelen op het dak zorgen voor elektriciteit. We ploffen op de stoelen en hijgen even uit. Het meisje en de bediende blijven bij de deur wachten.
    
    Irma loopt naar het meisje toe en vraagt waarom ze niet weggaat. Het meisje zegt dat zij en haar broer ons tijdens onze vakantie zullen bedienen. Mark kijkt Irma vragend aan en ik hoor dat ze even met elkaar in het Nederlands overleggen. Daarna gaan ze met hun vieren naar de balie, terwijl ik met elle in het appartement achterblijf. We beginnen de koffers uit te pakken.
    
    Na een kwartier komen Mark ...
«1234...14»