Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 10 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 10

... gedaan. Ik kan me een leven zonder jou niet meer voorstellen. Ik zou wegkwijnen.” “Je zou hooguit weer terugkeren naar je oude slaaptoestand.” Ik schud mijn hoofd. “Nee John. Je hebt ’t beest in me gewekt. Dat heeft al veel te lang geslapen. Ik zou doodgaan als…” De gedachte dat hij me mogelijk op enig moment niet meer zou willen willen, laat tranen opwellen. “Geen zorgen liefje. Ik heb al die tijd op jou gewacht. Nu ik je eindelijk heb, laat ik je niet meer los. Nooit meer!” “Ook niet als ik oud ben en alles gaat hangen?” “Zelfs dan niet. Zo lang als jij je blijft geven. Zo lang zal ik van je genieten.” “Ik geniet meer.” Hij drukt een zoen op mijn neus. “Zullen we daar geen wedstrijd van maken liefje?”

Er wordt nauwelijks hoorbaar op de deur geklopt. “Ja.” Het is Guusjes stem. “Over een uurtje eten?” “Graag.. Ik kom je zo helpen Guusje.” “Doe maar rustig Evie… Alles onder controle.” In haar laatste woorden menen zowel John als ik verdriet te horen.

John en ik zijn net terug in de woonkamer wanneer er wordt aangebeld. “John, zou jij onze gast willen binnenlaten? … Fransie, Màax… Besuch ist da.”

John: Ik loop naar de deur en trek deze open. Ik moet mijn blik naar beneden bijstellen. Ze is hooguit 1meter55. Haar geringe lengte is omgekeerd evenredig met de kracht die zij uitstraalt. “”Giesbauer, angenehm. Sie müssen Her Berns sein.” Ik neem haar kleine krachtige, zwart gehandschoende hand in de mijne.” “John.” Ze kijkt me even aan. Als vanzelfsprekend draait zij zich ...

... om en laat haar zwartleren mantel van haar schouders glijden. Ik kan niet anders dan deze opvangen, ophangen en haar met een armgebaar uitnodigen om mij voor te gaan naar de woonkamer. Terwijl wij de woonkamer in komen draait Guusje zich om en begint haar schort los te knopen. Op het moment dat zij oogcontact maakt met mevr. Giesbauer valt ze stil. De laatste laat zich niet weerhouden, stapt resoluut op Guusje af en steekt haar de nog steeds in zwart leer gestoken hand uit. “Sehr Erfreut Frau Gildemeester… Darf ich Guusje sagen?” “Ùh, ja. Gerne..?” “Krista.” De twee koppen grotere Guusje schudt met zichtbaar ontzag de hand van de kleine vrouw. Als ook Fransie en Max de woonkamer betreden is goed te merken dat aan de basis van de hiërarchische relatie van de 3 een respectvolle vriendschap ligt. Op enig moment vraagt mevrouw Giesbauer waar de politiebewaking is, die zij vanmorgen al heeft goedgekeurd. Fransie reageert zeer verbaasd en loopt gelijk naar de voordeur. Ze is nog maar net vertrokken als een schot klinkt. Met een wit weggetrokken gezicht komt ze terug in de woonkamer. Geheel ten overvloede zegt ze, toen ze de deur opende, te zijn beschoten. Nog voordat Fransie is uitgesproken, heeft Krista een gsm in haar hand. Ze kijkt verstoort op. “Kein netz?!” Guusje gaat naar een raam en kijkt naar buiten. “Da ist ein Mann im Zellturm.” ^Er is een man in de zendmast.^ Op datzelfde moment klinkt opnieuw een schot en wordt het raam verbrijzeld. Geschrokken schiet Fransie op haar ...