Slet Odette - 24 - Sex Verhalen

Slet Odette - 24

Martijn en ik vielen lekker naast elkaar in slaap, maar ik sliep niet best. Ik dacht dat ik goed in het leven stond, maar als Domina had ik best veel steken laten vallen. Ik dacht er over na, maar ik vond geen antwoord.

Na uren piekeren was mijn conclusie, dat ik toch beter als sub en anders als ‘partner’ in het leven zou staan. Dat voelde voor mij het beste.

Ik wilde helemaal niet de baas over iemand anders spelen en al zeker niet over een onbekende. Ik liet dat graag over aan iemand anders. Iemand die dit wel van harte zou kunnen.

In de ochtend wilde ik Martijn van zijn odol afhelpen, maar hij stond het niet toe. Daarom spraken we loom met elkaar over ‘de dag van gisteren’. Daar had ik dus al veel over nagedacht en op een heel positieve manier dacht Martijn er ook over mee.

Het belangrijkste wat ik er van leerde, was: ik moet als sub ook duidelijk zijn over alles. Niet alleen over mijn grenzen, maar ook over mijn verlangen, mijn sterke of zwakke punten en vooral ook over een safeword. Dat zijn basisingrediënten en als die er niet zijn, dan kan het ‘spel’ niet gespeeld worden.

Martijn was heel serieus en ik nam zijn flow over. Ik snapte de urgentie van zijn boodschap zeker wel, maar…

Maar: bij het spelen van een spel, of bij het simpelweg neuken met een ander zijn grenzen altijd goed om te weten. Martijn vatte het plastisch samen door te zeggen: “Niemand zou een ander zonder eerder overleg een vuist in de kont stompen, toch?”

Dat was dan misschien ...

... wat tè duidelijk, maar het was wel heel herkenbaar.

De kern van de boodschap was ook heel herkenbaar: veel mensen hebben bij de term BDSM al snel een gevoel als van: alles moet maar kunnen!

Terwijl we hier over doorspraken, lagen we lekker knuffelend in bed en we fluisterden zachtjes met elkaar. De bel ging plotseling en ik merkte dat Martijn dit niet had verwacht. Ik sloeg het dekbed weg en zei dat ik wel even zou gaan. In mijn achterhoofd had ik bedacht dat ik dan gelijk even zou kunnen gaan pissen.

Mark riep me zachtjes na: “Sla een jas om”.

Dat was geen loze kreet en ik pakte een jas van de kapstok, sloeg die om mijn naakte lijf en ik opende de deur. Ik zag tot mijn opperste verbazing mijn nichtje Julia staan! Ze was een jaartje jonger dan mij, maar in onze kinderjaren waren we elkaar heel vaak bij familie tegengekomen. Natuurlijk op verjaardagen, maar we hadden tot en met onze tienertijd ook heel wat logeerpartijtjes met elkaar gehouden!

Ik maakte gelijk ruimte: ik ging opzij en ze kwam binnen. Ze ratelde, want ze had me al maanden gemist en uiteindelijk had ze met haar vriendin, mijn buurvrouw afgesproken, dat zij een seintje zou geven als ik weer eens thuis zou komen.

Julia was heel bezorgd geweest over mij, maar ik vertelde snel dat ik best veel, heel goede beschermers had. Julia keek me vragend aan en ik zei: “Zet je schrap, want wat je de komende tijd gaat leren, zou je leven kunnen gaan veranderen”. Daarbij liet ik mijn boeien zien.

We stonden ...