Mijn Leven - 7 - Sex Verhalen

Mijn Leven - 7

... had ik geen les in de namiddag en ook niet ’s avonds, dus ik kon blijven zolang als het me lief was.

Wanneer je naar iets verlangt, dan kruipt de tijd tergend traag voorbij. zo ook de dagen naar de woensdag en nog meer de uren naar de woensdagmiddag. Les tot kwart voor twaalf. Thuis om kwart over twaalf. Pizza opwarmen en eten. Denken aan wat komen zou. Ik douchte, trok een leuk slipje aan en een korte broek en hemdje. Half september, mooi weer. Om kwart voor twee vertrok ik. Zenuwachtig. Via GPS werd ik naar de Pontweg geleid. Een vrij landelijke straat met links en rechts riante villa’s. Bijna op het einde een vrij lang gebouw, iets wat vroeger zeker een boerderij geweest was. Via een ijzeren poort kam ik op een binnenplaats terecht. Er stonden al een tiental auto’s. Ik zou dus zeker niet alleen zijn. Tegen het hoofdgebouw stond haaks erop een tweede gebouw , zeker twintig meter lang en in twee verdiepingen, en vrij recent.

Ik stapte uit en liep naar de deur van het hoofdgebouw. Ik kwam een ruime hall binnen. Een man van zo’n veertig jaar zat achter een desk, bloot bovenlijf. Hij verwelkomde mij . Achter hem stond een rek vol handdoeken. De man stond op Hij droeg een strakke lederen broek, waarvan de voorkant alleen maar de kwantiteit van de inhoud ervan liet vermoeden. Toen hij zich omdraaide, dan was er achteraan een grote openin in die broek, waardoor een deel van de billen en de bilspleet bloot kwamen. Echt uitdagend geil ! De man reikte me een grote badhanddoek ...

... toe en wees me de kleedruimte aan.

- Vandaag naakt, zegde hij, en enkel mannen.

Ik betaalde de entreeprijs. De man gaf me een plastiek armbandje met een codenummer op.

- Hiermee open en sluit je het kastje en in de cafetaria kun je dit nummer tonen als je iets drinkt, en het wordt op je rekening genoteerd.

Ik ging naar de kleedruimte. Een ruime kamer, met allemaal ijzeren kleedkastjes, zoals bij het leger. Ik zocht het kastje met het nummer van het armbandje. Ik duwde het rechthoekje met het codenummer tegen het codenummer op het kastje, hoorde een klik en kon het kastje openen. Ik begon me uit te kleden. Er kwam een andere man binnen. Ik schatte hem zestig jaar of zo. Hij kon mijn pa zijn. Hij groette vriendelijk en kleedde zich ook uit. Ik keek er naar. Geen enkel haartje rond zijn vrij grote slappe penis en zijn ballen hingen helemaal naar beneden. Was dat eigen aan ouderen, dat ze een hangzak kregen ?

We stapten samen naar de doucheruimte. Enkele broeskoppen in het plafond. Er stonden pompjes met vloeibare zeep.

- Wil ik je rug wassen ? vroeg de man.

Hij glimlachte. Ik knikte en keerde me met zijn rug naar hem toe. Meteen gleden zijn handen over mijn rug, op en neer, omhoog, omlaag, tot tegen mijn bilspleet. Hij duwde een hand tussen mijn billen.

- Doe eens je benen open…

Ik deed het. Waarom ? Die man – ik kende hem niet eens – vroeg het. Ik deed het en meteen duwde hij zijn hand tussen mijn gespreide dijen door tot tegen mijn balzak, nam die in ...