Onverwacht Opwindende Beroepen... - 4 - Sex Verhalen

Onverwacht Opwindende Beroepen... - 4

... van de uitdaging aan te kunnen. Maar nu wilde hij… “Oooooh!” Het geluid ontsnapte hem. Hij trok zo snel als hij kon zijn hand terug.

Hij was te laat. Elly had de deur van de douchecel razendsnel opengeduwd en had gezien hoe zijn hand in zijn broek had gezeten. Ze zag nog steeds de contouren van zijn erectie door de stof heen.

“Ik heb gewonnen.” Elly triomfeerde.

“Niet waar!” Erik klonk fel, vooral uit boosheid om zijn eigen zwakte.

“En wat is dit dan?” Ze zette enkele stappen in zijn richting, trok zijn broek naar beneden en duwde haar hand in zijn slip. Haar hand omvatte de paarse, kloppende eikel die ze vroeger zo vaak had verwend.

“Oooooh!” Hetzelfde geluid, hetzelfde genot.

Het deed Elly’s kutje tintelen. Ook Eriks slip werd tot onder zijn kont geduwd en ze drukte de knots in haar hand tegen haar spleetje aan. “Heb ik gewonnen?”

“Komaan, Elly, dit is…”

Elly kwam dichter. De eikel glipte tussen haar lipjes in. “Heb ik gewonnen?”

Erik begon te bewegen met zijn heupen. Hij voelde haar hete natheid tegen de huid van zijn pik.

Elly kneep haar dijen tegen elkaar zodat hij vast kwam te zitten. “Heb ik gewonnen?”

“Ja.” Het klonk als een zucht.

“Wat zeg je?” Nog harder kneep ze.

“JA!”

Dat ze de overwinning had binnengehaald, voelde goed. Toch was er een gevoel dat haar lichaam nog meer overheerste. Ze kende het. Ze wist wat het betekende. Ze gaf zich eraan over.

De handen van Elly namen Eriks hoofd vast en ze kuste hem. Hun monden ...

... openden zich en hun tongen lieten alle opgekropte frustratie en lust de vrije loop. Erik liet zijn handen over haar rug naar haar billen gaan. Daar aangekomen, drukte hij ze tussen haar dijen in, drukte haar benen uit elkaar en tilde Elly op. Hij zette haar op het lage handdoekenkastje dat daarmee tegen de muur aanbonkte.

Erik keek Elly geschrokken aan. “Alles ok?”

“Uhu!” Een verwilderde blik keek terug.

Bij elke beweging van zijn pik in haar verlangende kut sloeg het kastje tegen de muur.

***

Een vrouw zucht. Ze kijkt naar de foto van een man. Ze neemt de fotokader vast en drukt hem even tegen haar boezem. Haar ogen worden vochtig. Ze knipt het licht uit. In het maanlicht dat door de ramen naar binnen schijnt, bestijgt ze de trap van haar huis en wandelt een gang door.

Als ze aan de eerste deur komt, denkt ze een geluid te horen. Ze staat stil. Ze merkt dat de deur op een kier staat en duwt hem voorzichtig open. In de kamer staat een bed met een slapende jongen. Een moederlijke glimlach verschijnt op haar gezicht. Omdat het nachtlampje nog brandt, sluipt ze de kamer in om het uit te doen.

Ze kijkt naar het gezicht van de jongen. Even verstrakt haar blik. Ze beseft dat hij hoe langer hoe meer op de man begint te lijken. Op de man die hij was toen hij nog leefde, toen ze elkaar leerden kennen, toen ze verliefd werd op zijn guitige lach, de kuiltjes in zijn wangen, de tintelende lichtjes in zijn ogen als hij haar plaagde of als hij naar haar keek en haar het ...