Wens Van Sharon - Sex Verhalen

Wens Van Sharon

... mijn laptop openen en mijn mail bekijken. Ja, een reactie van Peter.

Het was een e-mail met een bijlage. “Vreemd. Ik kreeg toch echt de indruk dat je geil was”.

Mijn hart ging tekeer toen ik de bijlage opende. Het was een filmpje waarop ik mezelf zag. Zittend op de stoel met mezelf spelend met de vibrator.

Hoe kon dit? En toen dacht ik weer terug aan de foto waarvan mijn virusscanner op hol was geslagen. Kut! Hij had daarmee mijn webcam aangezet. Zat hij op dit moment ook mee te kijken hoe ik geschrokken was?

Het antwoord kwam al snel, want daar kwam een mail binnen. “Ik weet dat je het filmpje gezien hebt. Dus nu kun je weer voor me gaan schrijven, sletje. Hup aan de slag”.

De tranen liepen over mijn wangen en mijn mascara was al helemaal uitgelopen toen ik Word weer opende om te schrijven. Wat had ik mezelf in de nesten gewerkt. Ik typte een eerste zin, maar ik kon het niet. Ik was helemaal in paniek.

Ik probeerde het, maar het lukte gewoon niet. Toen ging ik uiteindelijk maar naar bed, maar van slapen kwam ook niets.

De volgende ochtend was er weer een mail van Peter. “Je hebt vannacht van de schrik vast niet geslapen. Ik hoop dat je je tijd goed besteed hebt aan mijn verhaal”.

Wat een kutbegin van de dag en dan was er ook nog een saaie dag op de universiteit voor de boeg.

Ik kon me niet concentreren en anderen merkten dat aan me. Het was zo beschamend toen ze ernaar vroegen. Dus ik loog dat ik wat heftiger last had van mijn ‘maandelijkse ...

... periode’.

Eenmaal thuis controleerde ik maar weer mijn e-mail.

“Ik weet dat je mijn berichten gelezen hebt, maar je reageert niet. Je wilt toch niet dat ik je geile filmpje op internet plaats?”.

Nee, dat wilde ik inderdaad niet.

“Peter. Ik raak hier zo gestresst van dat ik niet meer kan schrijven. Ik kan niet de inspiratie vinden met die spanning die je me bezorgt!”. Zo kort, maar krachtig en hopelijk zou hij beseffen dat het zijn eigen schuld was.

Helaas, daar kwam zijn reactie al: “Geen inspiratie? Dan kom ik morgen toch gewoon even langs om je met een harde aanpak en ruige seks te inspireren?”.

Dat viel tegen. Wist hij waar ik woonde? Ik verbaasde me nu nergens meer over. Wat kon hij allemaal met dat virus van hem?

Ik zette de virusscanner snel weer aan. Stom dat ik daar niet eerder aan gedacht had. Op dat moment kwam Myrthe mijn kamer binnen. Ze keek naar mijn scherm.

“Virus?” vroeg ze.

“Ja”.

“Balen zeg! Luister Linde: ik ga straks met de trein om een lang weekend bij mijn familie te blijven. Zorg jij voor het afval en wil jij een pakketje voor mij aannemen?”.

“O, ja natuurlijk, Myrthe!” zei ik opgelucht.

“Je hebt geluk!” zei ze en wees naar het scherm. Daar sprong een schermpje op dat er een virus gevonden was. “Verwijderen” klikte ik en nu hoopte ik van alle ellende verlost te zijn. Ik werd niet meer bespioneerd, maar dat filmpje had hij natuurlijk nog wel.

Een half uur later kwam er weer een bericht van Peter. “Je hebt het virus ...