Ik Werd Escort - 3 - Sex Verhalen

Ik Werd Escort - 3

Ik was die avond kapot thuisgekomen. Het was vast wel erg gezond geweest: uur seks, uur fietsen, uur seks, uur fietsen, maar zeker na door de enorme paal van Hans bewerkt te zijn was ik uitgeput.

De volgende ochtend herinnerde mijn onderlijf me er nog even aan wat er gebeurd was: zowel mijn kut als mijn kontje waren gevoelig. En ik was moe. Ik besloot die dag maar eens thuis te blijven van school (dat deed ik eigenlijk nooit) en me ook voor de late dienst in het distributiecentrum af te melden. Ik zat wat bij te komen op de bank met een kop koffie en een boterham toen mijn telefoon ging. “Hallo?”, nam ik neutraal op.

“Dag”, klonk een verlegen stem aan de andere kant, “met Peter. “Het bleef even stil.”Eeeehhmmm”, van de laptop, voegde hij er aan toe. Nu begreep ik het. “oo, ja”, antwoordde ik enthousiast, “jij bent die kennis van Carien, toch?” Het was mijn vriendin en klasgenoot Carien die had voorgesteld Peter naar mijn laptop te laten kijken en hopelijk ook repareren. “Ja”, ging Peter verder, “je laptop doet het weer hoor. Ik heb ‘m gerepareerd”. “O, geweldig”, riep ik uit. “En wat was er nou mee?”,” Tja….”, Peter klonk aarzelend. “De videokaart was kapot. Dus er moest een nieuwe in.”

“O. en is dat duur? “ Ik voelde de bui al weer hangen. Het bleef even stil aan de andere kant. “Ja, dat is prijzig. Ik heb € 152,99 betaald.” Ik hapte even naar adem. Nou had ik net een meevaller gehad. Maar die was eigenlijk bedoeld om een paar dingen te betalen die ik al lang had ...

... moeten betalen. “Tja, het is dat of een nieuwe laptop”, zei ik flink. “O.K., wanneer kan ik ‘m komen halen en waar?” Peter vertelde mij zijn adres dat echt helemaal aan de andere kant van Utrecht was. Een half uur fietsen, minimaal. En ik was al zo moe. Hij gaf aan zo rond een uur of zes thuis te zijn en voegde er iets merkwaardigs aan toe: “eet je meteen een hapje mee, Tessa?” Ik was te verbaasd om nee te zeggen en achteraf bedacht ik me dat het ook helemaal niet zo erg was, want als ik daarna nog een half uur terug moest fietsen had ik liever eerst even wat gegeten.

Na een uurtje bankhangen drong het tot me door dat ik net had afgesproken met Peter, die €153 van mij kreeg, die ik eigenlijk al niet meer en dat ik dat kon gaan opbiechten terwijl ik bij hem thuis zat te eten. Lekker weer. En aangezien ik Peter helemaal niet kende, leek het me een goed idee Carien te polsen. Gelukkig nam ze op.

“Hee Tessa! Ben je ziek?”

“Nee, ik ben gewoon heel moe”, vertelde ik zonder erbij te vermelden waar dat door kwam. “Hee luister. Peter belde net. En hij heeft mijn laptop gerepareerd, maar dat kostte dik €150 en die heb ik op het moment echt niet. Zou hij daar een groot probleem van maken? Carien schaterde het uit.

“Nou, ik denk het niet! Petertje heeft echt geld genoeg en hij weet niet hoe hij het uit moet geven. Die jongen heeft geen vrienden, geen dure hobby’s en hij zit alleen maar achter z’n computer. Ben je wel eens bij hem thuis geweest? Het is daar brandschoon. Z’n ...