Win-win Deal - Sex Verhalen

Win-win Deal

Onderstaande brief vond ik enkele dagen geleden in mijn brievenbus tussen andere brieven, rekeningen en een hoop reclame. Ik had hem bijna niet opgemerkt en weggegooid. Had ik dat maar gedaan want hij heeft me mijn gemoedsrust afgenomen. Ik slaap niet meer. Ik weet niet wat ik ermee moet doen. Op de voorkant van de enveloppe stond er ‘aan mijn overbuurman’ en aan de achterkant ‘van uw overbuurvrouw’. In een sierlijk handschrift geschreven. Niets meer. Geen adres. Geen postzegel. In de enveloppe zat een op een pc geschreven brief. Al bij de eerste regel sloeg me de angst rond het hart. En dat is er met het verder lezen niet beter op geworden. Integendeel. Soms vraag ik me af of de brief niet vol leugens staat. Maar kan ik dat risico nemen? Ik kan me nu wel voor het hoofd slaan. Maar het is te laat. Wat ik ook doe, hier kom ik niet zonder kleerscheuren uit!

“Dag geile gluurder,

vergeef me dat ik zo met de deur in huis val, overbuurman, maar ik heb u de voorbije weken meer dan eens zien staan gluren naar mij vanuit uw appartement. U staat dan achter de kapstok in uw studeerkamer. Ik vermoed in elk geval dat het uw studeerkamer is. Ze staat vol boeken, al zie ik u daar nooit werken. Achter die kapstok waaraan enkele jassen hangen, staat u dan naar mij te gluren. Meestal met een kleine verrekijker. Dat ben u toch, niet?

Neem me niet kwalijk dat ik u zo overval! Ik heb mezelf nog niet eens voorgesteld. Dat is zeer onbeleefd. Mijn excuses. Mijn naam is

Samantha

. ...

... Ik woon sinds een drietal maanden in het appartementsgebouw recht tegenover het uwe. Ik schrok er in het begin ook even van hoe dicht deze gebouwen bij elkaar staan. Hoe ver schat u de afstand? Iets tussen veertig en vijftig meter? Veel meer zal het niet zijn. Het lijkt er inderdaad op dat deze gebouwen gemaakt zijn om het gluren naar elkaar te vergemakkelijken. Zoveel ramen. Dat is fijn voor u. U maakt er ook veel gebruik van, heb ik gemerkt. Het is natuurlijk niet alleen naar mij dat u staat te gluren. U kijkt naar alle ramen in mijn appartementsgebouw. Er gebeurt blijkbaar veel aan mijn kant. Ik zie u bijna iedere dag op de loer liggen. Nu ja, staan in dit geval. Ik heb er zelfs enkele foto’s van gemaakt. Een daarvan vind ik heel veelzeggend. Op een bepaalde manier ook erg mooi. Erg authentiek in elk geval. U moet toen iets heel interessants hebben gezien want u was even onvoorzichtig. Ik was het in elk geval niet. U stond niet achter, maar naast de kapstok. Met in de ene hand de verrekijker die u gespannen voor uw ogen hield en in de andere hand uw stijve pik! Ja, echt, ik lieg niet! Caught in the act! Die moderne lenzen zijn fantastisch, weet u. U hebt geen idee hoe haarscherp de beelden zijn. En de details! Stel u voor! Ik heb zelfs het moment, het precieze moment waarop u begint te schieten in uw zakdoek! Uw verkrampte blik, uw gebogen rug, de zakdoek die nat wordt… Ongelooflijk toch! Zo scherp. Het zijn dat soort foto’s waar een fotograaf fier op is. Ik laat ze u bij ...