1. Marion Zoekt De Zon - 6


    Datum: 31-7-2022, Categorieën: Lesbisch Auteur: MariondZ, Bron: Opwindend 

    ... Zei ze op strenge en autoritaire toon. ‘Ik ken jouw soort.’

‘Dus ik moet het nu doen met een afgelikte boterham?’

Ze dreef me meteen in het defensief.

‘En wie is Shirley?’ zei ze.

Ik keek haar verbaasd aan? Met en blik van hoe kan jij dat nu weten?

Zonder af te wachten zei ze:

‘Dat was niet zo moeilijk om te weten, je stond jezelf bij de paardenfokker nogal luidruchtig te vingeren onder de douche haar naam uitschreeuwend. Dat ben je toch niet vergeten?’

Ik was het niet vergeten, maar ik was zo in trance geraakt door het spel met mezelf, waarin Shirley ineens mijn denken had overgenomen, dat ik de hele omgeving vergeten was toen ik onder de douche bij de paardenfokker naar mijn orgasme had toegewerkt.

‘Het was trouwens behoorlijk geil.’ Zie Loes ineens een stuk vriendelijker.

‘Je gaat me alles over haar vertellen straks’.

Loes taxeerde me na iedere zin, dwars door me heen kijkend. Ontsnappen was niet mogelijk

‘Ik ben zo moe van mezelf’ zei ik.

‘Onzin, waarom zou je. Dit is je niet overkomen, dit wil jezelf.’

‘Kom eens hier?

Ik keek haar krachteloos en ...
    ... onderdanig aan.

Ze deed een zwartleren halsband om mijn nek.

‘Laat ik maar meteen orde op zaken stellen.’

‘Als je die omhebt doe je alles wat ik zeg’ zei Loes.

‘Begrepen?’ zei ze ineens streng.

‘Ja’ antwoordde ik

‘Ja mevrouw

Lucy

! Heb je dat begrepen?’

Ze sloeg me met haar vlakke hand in mijn gezicht.

‘Nou en ze draaide de halsband strak in haar hand om mijn nek.

Ik keek haar geschrokken en verontwaardigd aan.

‘Nou?’

Ze kneep keihard in mijn tiet en ik schreeuwde het uit.

Vuil Kutwijf!’

Ze sloeg me weer met haar vlakke hand.

Ik struikelde uit mijn stiletto's, waardoor haar overwicht nog groter op me werd.

‘Ik zal je discipline bijbrengen kleine hoer dat je bent!’

‘Hoe spreek je me aan. Ze hield me vast in een ijzeren greep

‘Ja mevrouw Lucy!’ schreeuwde ik, terwijl de tranen over mijn wangen liepen.

‘Goed zo’ kleine aansteller.’

Ze pakte me bij de hand en trok me een wenteltrap af in een souterrain dat niets aan de verbeelding over liet.

Na veel omzwervingen in een wereld van zelfontkenning, kwam ik eindelijk thuis.

(Wordt vervolgd)
«12...6789»