Kamperen Met Ouders - 4 - Sex Verhalen

Kamperen Met Ouders - 4

... ze naderde met een handvol spul dat in de ene hand op zaden leek en de bidon met de nectar-watermix in de andere. "Gevonden!" riep de vrouw uit.

'Wat heb je gevonden?' vroeg Sara terwijl ze haar hoofd achterover in het gras hield om Maggie over hen heen te zien staan. "En hoe?"

Toen ik de nectar dronk, had ik een paar behoorlijk wilde visioenen', zei Maggie. 'In het begin was ik bang dat je me gedrogeerd zou hebben, maar hoe meer ik deze plek zag, hoe meer ik me realiseerde dat ik deze plek zag zoals hij zichzelf en ons ziet. Nog steeds behoorlijk wild.'

De ogen van hun moeder waren groot van opwinding, wat de meisjes in verwarring bracht. Maggie was meestal behoorlijk afgemeten, maar ze konden zeker het gevoel van een vreemd erotisch wonder begrijpen dat deze plek een persoon zou kunnen indruppelen.

'Maar hoe dan ook, jullie meiden hebben het helemaal bij het rechte eind: het is een ruimtevaartuig en het wordt aangedreven door lust en seksuele energie. Maar het is geen normaal ruimteschip. Het vliegt niet - niet echt. Het buigt alleen de ruimte eromheen. "

'Zo kwam het onder het meer terecht,' dacht Sara hardop. Zij en Lucy waren gestopt met vrijen en ze had gewoon haar arm om haar zus geslagen terwijl het jongere meisje tegen haar aan leunde. 'De vorige eigenaar heeft een verkeerde berekening gemaakt. Dus wat is er met hen gebeurd? Mogelijk ontsnapt naar de oppervlakte. Onwaarschijnlijk. We zouden het hebben gehoord als een buitenaards wezen was ...

... gepakt.' Sara bleef hardop denken terwijl haar moeder en zusje toekeken, met opgetrokken wenkbrauwen. 'Misschien is het een menselijk schip. Het lijkt te weten wat het met ons moet doen, maar dat is slechts speculatie. Het had dat door het bloed kunnen lezen. Het is mogelijk dat de vorige bemanning aan boord is gestorven, wat zou betekenen dat de planten hun lichaam hebben gerecycled om een noodbaken uit te zenden. Hmm. "

'Hé, nerd' zei Lucy, Sara uit haar eigen hoofd knikkend. "Ben je klaar?"

'Ja,' zei Sara, plotseling in verlegenheid gebracht omdat ze betrapt was op zo'n tirade. Ze zorgde ervoor dat ze alleen was voordat ze die monologen van de bewustzijnsstroom inging.

'Schaam je niet,' zei Maggie, die naast haar meisjes in het gras knielde. 'Je hebt er ongeveer zo goed mogelijk gelijk in, althans voor zover ik weet.'

'Je lijkt veel te weten,' zei Lucy, 'Terwijl we je pas net hier hebben gebracht.'

'Maar je weet dat leeftijd van invloed moet zijn op hoe de plek bij ons werkt, toch?' vroeg Sara. Lucy gaf toe.' En ze dronk die nectar vrijwel rauw, dus misschien heeft ze meer controle. '

'Ik weet niet of ik het in termen van controle zou zien,' zei Maggie. 'Maar omdat dit een ruimteschip is en Sara het graag ruig doet... zoals zij dat doet, denk ik dat die termen voorlopig zullen werken.'

'Hoe wist je dat ze het ruig vindt?' vroeg Lucy.

Maggie was stomverbaasd. Ze had het echt niet bewust geweten - ze had het niet gezien - maar iets zei dat gewoon over ...