Borderline - 15 - Sex Verhalen

Borderline - 15

... Nee, die vrijheid zal ze van Gaston nooit krijgen. Dat is ook niet nodig, als ik haar mag geloven hoe jaloersmakend geweldig hun seksleven is. Dat ze echt verliefd is op Gaston, dat is wel duidelijk. Als ik thuis kom is Lars er nog niet. Ik heb geen zin om te koken. Lars is vrij laat. De derde helft was blijkbaar weer gezellig. Niet vreemd, want ze hebben met vier tegen nul gewonnen. Ze staan nog steeds bovenaan in de competitie en staan vijf punten los van de nummer twee. We halen wat bij de cafetaria om de hoek. ‘s Avonds hangen we nog wat op de bank. Om elf uur gaan we naar bed. Ik kruip lekker tegen mijn schat aan. Het is fijn om hem tegen mij aan te voelen. Meer heb ik nu niet nodig. Gelukkig maar, want er zal ook geen meer komen.

De werkweek begint. Het is niet rustig op het werk, maar ook niet enorm druk. De integratie van de nieuwe fabriek is zo goed als geruisloos verlopen. De kwartaalcijfers zijn uitstekend te noemen en er heerst een goede sfeer op de werkvloer. Vanaf donderdag wordt Lars ongedurig. Omdat er geen training en wedstrijden meer zijn, kan hij die bepaalde energie niet meer kwijt. Dat merk ik doordat hij ‘s avonds allerlei klusjes gaat doen. Het geeft mij op een bepaalde manier wat rust. Waar ik mij dan wel mee bezig houd, is het inpakken van de koffers. Bang om wat te vergeten, wil ik dat bijtijds in orde hebben. Natuurlijk schiet mij iedere dag wel weer wat in dat ik vergeten ben. Vrijdag is de laatste werkdag van het jaar. Het weekend begint en ...

... daarmee ook mijn vakantie. Op zondag realiseer ik mij dat ik al een week geen seks heb gehad. Het maakt ook mij ongedurig. Natuurlijk neemt Lars geen enkel initiatief tot intimiteit, terwijl dit bij uitstek het geschikte moment zou zijn. Ik mis de seks. Ik mis Marck. Het is dat ik weet dat hij in Oostenrijk is, want anders was ik nu spontaan bij hem langs gegaan. Hoe heb ik het vroeger zo lang vol kunnen houden met één keer in de vijf à zes weken een keertje seks. Als ik al mazzel had wil dat zeggen.

Maandag is de eerste kerstdag. Niet uitslapen, want we worden verwacht. Eerst naar mijn ouders. Mijn tweede bezoek in dik een week, maar nu met Lars erbij. Het is weer gezellig. Ik moet volgend jaar echt eens vaker bij mijn ouders op bezoek gaan. Mooi, dan heb ik al mijn eerste voornemen. Daarna nog even vlug naar Naomi. Gaston is er ook. Heel vlug om afscheid te nemen. We zien elkaar namelijk pas weer in het nieuwe jaar. Mijn schoonmoeder zit alweer ongeduldig te wachten. De rest van de familie is er al en ’ik’ krijg natuurlijk de schuld dat ‘wij’ zo laat zijn. Ik haat dit verplichtte nummertje. Toch probeer ik het weer zo gezellig mogelijk te maken, door mijn schoonmoeder zoveel mogelijk te negeren. Ze maakt het wat dat betreft mij niet echt moeilijk, gezien zij mij ook probeert te mijden. Nee, de hoop dat het tussen ons ooit goed zal komen heb ik al lang geleden opgegeven. Het kerstdiner is heerlijk, dat durf ik gerust toe te geven. Koken kan ze wel. Daarna nog even keuvelen. ...