Een Zwoele Zomeravond - Sex Verhalen

Een Zwoele Zomeravond

... onderbuik door mijn penis naar buiten. Mijn vingers die haar venus knobbel beroeren en stevig masseren bereiken haar hoogte punt, wat uitmond in een samentrekking van haar kutje en dijen, diep ingehouden adem gevolgd door een langdurige schreeuw van bevrediging die als het niet hard regende in de wijde omtrek te horen zou zijn. Ik trek mijn roze spuitmond uit haar anale roos en spuit in de verkoelende regen bij een flitslicht van secondes mijn warme sperma naar buiten neerkomend op haar rug en blanke billen.

Het warme witte vocht blijft niet lang zitten, omdat de kletterende regen de eiwit rijke substantie weg spoelt. Als ik haar losbindt zakken we onder de eikenboom moe in elkaars armen.

We zijn minuten stil en horen, voelen, ruiken de verkoelde o zo warme zomerse nacht.

Het onweer is over getrokken, het regenen is gaan druppelen, de benauwde warmte heeft plaatsgemaakt voor verkoeling. De regen voelt zacht op onze huid, toch koelen we snel af zodat we onze natte kleren aantrekken en gearmd terug slenteren naar de auto op de afgelegen parkeerplaats.

Als we in de auto zitten vraag ik of we hetzelfde hebben gedroomd. Zij antwoord heb jij het gevoeld, ik bevestig het met, Ja, gevoeld heb ik het. Dan moet het wel waar zijn en niet een droom, want ik voel het ook. Wat voel je dan? Vraag ik ...

... , Ik zou het vrijheid noemen onvoorwaardelijke liefde, in je geest als in je lichaam. Laten we zeggen dat het een onderdeel van de onvoorwaardelijke liefde is, die hebben we samen gevoeld en gedeeld.

Ik draai mijn sleutel om en start de auto om onze terugreis naar huis voort te zetten.

Vanuit de parkeerplaats draai ik, de provinciale weg op terug naar de A28.

Aan de kant van de weg zie ik een monumentje staan die wel meer aan provinciale binnen wegen zijn neer gezet als herdenking voor verkeer slachtoffers. Nieuwsgierig stop ik langs de kant, voor de bewerkte kei omringt met bloemen. Vast Verkeersslachtoffers die pas geleden verongelukt zijn. In de verlichting van de koplampen zie ik hun namen en geboorte datum staan Ahrend 10-03-1969 en Hetty 02-12-1973. Met daaronder de zin, die ik niet goed lezen kan vanuit de auto. We stappen uit de auto en lopen naar het monumentje. Het begint al een beetje licht te worden de vroege ochtend breekt aan. We naderen de robuuste steen en na het lezen van de zin onder de twee namen kijken we elkaar verbaasd aan.

Grote lichten naderen ons in volle vaart. De zin wordt extra opgelicht. Twee gestaltes raken verblind. De steen raakt rood gekleurd, maar te lezen valt in sierlijke gekraste letters.

"Hun onvoorwaardelijke liefde wilde ze het liefst delen"