1. Het Hekwerk - 4


    Datum: 2-7-2022, Categorieën: Overspel Auteur: DirtyMind21, Bron: Opwindend

    ... heel m’n gezicht en borstjes onder z’n geile warme zaad “AAAGGHRRRR...WAT LEKKERRRRR...!” kreunt de man nog eens en direct er achteraan “Lik het van je meisje af... NU..!” Pim weigert, maar dat laat de man zich niet zeggen en pakt Pim in z’n nek en duwt z’n hoofd tegen m’n gezicht zodat hij wel moet likken.
    
    Ik voel de warme tong van Pim over m’n gezicht gaan en het zaad van zichzelf, hoewel dat ruim is overspoeld door de oudere man, en van de eigenaar eraf likken.
    
    Ik heb af en toe oogcontact met Pim, maar omdat Hans me nog steeds zo heeeeerlijk neukt met die enorme pik, heb ik ook m’n ogen soms gesloten en kan niet anders dan kreunen van genot “OOOOHHHHHH... FUCKKKK... WAT LEKKERRRRR...!”
    
    Als Pim klaar denkt te zijn, wordt hij weer door de eigenaar beetgepakt en weer op een keukenstoel gezet.
    
    Hans gaat inmiddels als een wild beest op en in me tekeer en voel dat hij het niet lang meer gaat houden. Hij heeft nog bijna niks gezegd, maar hoor hem nu ook kreunen omdat hij klaar gaat ...
    ... komen.
    
    “Aaaagghhgrrrrrr... godverrrrr... aaaaahhhhhhh...!” En voel hoe de man klaar komt in m’n beursgeneukte kutje. Warm zaad voel ik in meerdere golven m’n kutje ingespoten worden. Het voelt heerlijk hoe mannen zich laten gaan en me zo volspuiten.
    
    ‘Ben ik dan het geile sletje die hier op kickt!?’ Bedenk ik me, voorzichtig Pim aankijkend.
    
    Langzaam trekt Hans z’n enorme gevaarte uit m’n volgespoten kutje en voel direct een hele straal zaad op de vloer vallen. Zo veel heeft de man gespoten.
    
    Ik probeer op te staan en m’n spullen bij elkaar te zoeken. Wetende dat we nog een lange reis voor de boeg hebben, waar misschien wel de nodige woorden zullen vallen, neem ik kort, zonder veel woorden, afscheid van Hans en de eigenaar.
    
    De huur van de camper al helemaal mijdend.
    
    Pim loopt verdwaasd achter me aan en we stappen in onze auto om weer naar huis te gaan.
    
    Ik ben de eerste die wat zegt en besef me dat mijn woorden geen waarde bij hem zullen hebben.
    
    “Sorry Pim!”
    
    Een lange tijd zegt hij niks, maar opeens zegt hij... 
«12...6789»