Cohen - 14 - Sex Verhalen

Cohen - 14

Nog helemaal nagenietend werd dinsdag een dag van alles kan en niets moet. En met weemoed dacht ik ’s avonds terug aan

Stella

.

Om me wat op te beuren las ik nog door de lezersbrieven die per mail aan mij waren doorgestuurd. De meeste waren hetzelfde. Ofwel geil gelul van veelal mannen of geschrokken dames. Mijn oog bleef bij één kort berichtje hangen.

‘Klinkt wel leuk wat je daar doet. Mocht je zin hebben dan moet je eens naar Bronx River Houses komen. Het loopt hier vol met opgewonden dames die klaar zijn om geneukt te worden.’

Het was van mijn huis niet ver gaan tot het grote wooncomplex. Om eerlijk te zijn was ik er nog nooit geweest. Net zoals zoveel rijkere New Yorkers en toeristen liet ik de armzaligere buurten naast me liggen. Tenzij ze iets interessants te bieden hadden, wat zelden was.

Dus besloot ik om op woensdagochtend om zeven uur ‘s ochtends naar de buurt te gaan. Waarom zo vroeg? Wel dan heb je eenmaal veel drukte in dergelijke buurten. Ouders die hun kinderen gaan wegdoen, mensen die naar hun werk willen, … enz. Als je je slag wil slaan kan dat moment helpen. Of dat was toch mijn tactiek.

Het vergde wel wat doorzettingsvermogen om ook echt uit mijn bed te komen. Hoestend en proestend waste ik me in mijn badkamer en kleedde me aan. Echt kiplekker voelde ik me niet en even draalde ik terug richting mijn bed om na een aantal minuten toch naar buiten te gaan.

Het was best wel fris. Na een kwartier had ik de wijk bereikt. Zoals ik ...

... verwachtte was het er op dit moment druk. Ik kocht in een kleine bodega een warme koffie en zette me op een bank voor het complex. Met mijn ogen tuurde ik naar mogelijke prooien.

Natuurlijk staat er op niemands voorhoofd: ‘Gewillig om te neuken.’ Maar je kan wel wat zien aan iemands houding. Bij de meeste dames was dat er één van haast en spoed. Ze liepen met kinderen snel over het straat of spurten naar bus en metro haltes om naar hun werk te gaan. Tegen acht uur veranderde dat wat. Een lading vrouwen en mannen slenterde nu terug richting de appartementsblokken.

Het waren veelal twintigers en dertigers die hun kroost hadden weggebracht, maar zelf geen werk leken te hebben. Een aantal van hen bleef buiten hangen, genietend van de zon die stilaan warmer werd.

Mijn oog viel op een zwarte vrouw met mooie rondingen. Van ver leek ze me een kop kleiner te zijn als ik. Ze droeg haar gestijld haar in een lange staart.

Ze viel me vooral op omdat ze op korte tijd doelloos van boven naar benden wandelde, alsof ze iets verwachte. Ik raapte mijn moed bijeen en wandelde haar richting uit. Ze droeg een blauwe salopette van Jeans stof met daaronder een wit topje. Ze had een stevige buste, waarvan ik vermoedde dat het toch minstens een D – cup was. Ook haar stevige kont was mooi afgerond.

Ik deed alsof ik het gebouw gewoon moest binnengaan. Natuurlijk kreeg ik wel wat blikken van omstaanders. Ik zou een atypische bewoner geweest zijn. De meeste die in het verpauperde complex wonen zijn ...