1. Ivy's Verhaal - 1


    Datum: 22-6-2022, Categorieën: Fantasie Auteur: Gotham, Bron: Opwindend

    ... open trok als het mij niet zint. "Hej rooie" begon hij alweer. Ik voelde mezelf blozen en durfde hem bijna niet aan te kijken. Het idee dat hij tegen mij sprak was al geweldig!
    
    "Hoi David" piepte ik uit. Ik zag hem om zich heen kijken en hij greep met zijn klauw in mijn nek. Hij trok mij een steegje in en gooide mij tegen de muur "Wat heb je gisteren tegen Donna gezegd?". Met mijn gezicht half tegen de muur aan probeerde ik naar hem te kijken "Niets". Zijn andere hand gleed onder mijn jurkje en hij trok aan mijn onderbroek. De bandjes schoten in mijn bilnaad, maar nog erger, ook tussen mijn schaamlippen. "Dus jij hebt niet gezegd dat ze een egocentrische snol is?" sprak David luid in mijn oor terwijl mijn onderbroek steeds verder omhoog getrokken werd. "Oh, dat... au! misschien dat wel" piepte ik uit. KRAK. Hij trok mijn ondergoed stuk en propte het stof in mijn mond. Zijn hand ging weer onder mijn jurkje, deze keer aan de voorkant "luister eens bloempot, jij bent niets voor mij. Voel je dit?" zei hij en hij trok aan mijn schaamhaar. De onderbroek viel uit mijn mond en ik schreeuwde het uit van de pijn "Au, ja dat voel ik!!!". Hij trok zijn hand terug en liet voor mijn ogen wat rood schaamhaar vallen. "Jij bent een kut kind, een vies kut kind. Ik wil je niet meer op school zien, als je wel komt dan zorg ik ervoor dat jij je moeder nooit meer ziet".
    
    Hij duwde mij nog een keer tegen de muur aan en liep weg. Ik zakte in elkaar en ...
    ... voelde een traan over mijn wang rollen. Tja, zijn vader en mijn moeder vinden elkaar leuk. David zou bang zijn dat zijn vader er vandoor zou gaan met mijn moeder. Dat was echter niet zijn grootste probleem; dat was ik; ik zou dan familie van hem worden; not done! Op dat moment besloot ik weg te gaan uit Gotham.
    
    Ik stond op en streek mijn jurkje glad. "pfff, goed Pamela, waar gaan we heen" zei ik tegen mezelf .Ik liep richting het treinstation en probeerde een plan te bedenken. Dit lukte echter niet omdat ik enkel in een veel te klein jurkje liep zonder enig ondergoed eronder aan. Daarnaast was mijn maag ook nog flink aan het knorren van de honger!
    
    Eenmaal in het station bleven mensen mij aanstaren. Ik was klein, ongeveer 1 meter 50 en had een enorme bos met rode haren. Deze haren waren ongekamd en pluizig. Ik had blauwe ogen die niet bepaald opvielen bij de vele sproeten die ik had. Het jurkje dat ik aanhad was ooit door mijn moeder zelf gemaakt en had ik voor het vijfde opeenvolgende jaar aan. Ja, ik was toen 11 en had nog geen vrouwelijke vormen. Ondertussen wel iets meer, ik was wel trots op mijn kontje maar iets minder tevreden over mijn kleine tieten. Ik bleef steeds het jurkje wat omlaag trekken zodat mijn kontje er niet onderuit zou komen; gevolg hiervan was dan weer dat mijn tieten steeds net niet uit mijn jurkje floepte.
    
    Ik keek op het bord van het station en besloot op dat moment waar ik heen ging,
    
    Metropolis
    
    . 
«12345»