1. Martina - 6


    Datum: 12-6-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    Het waren heerlijke dagen geweest in België. Ondanks dat Martina had moeten werken, had ze het als een soort vantie beleefd. Al die dagen met Vito. Ze had hem beter leren kennen. Als charmante minnaar en geliefde, kende ze hem al. Maar nu ervaarde ze hem ook in zijn dagelijkse werk. Zijn aandacht voor zijn zaken, zijn zorg voor het personeel. Niets was hem teveel. Hij was zo actief, zo betrokken. In alle opzichten had Martina van hem genoten.
    
    En dan nu zijn verjaardag. Anton moest meekomen. Anton wilde dat wel. Logisch natuurlijk. Hij wilde wel eens weten wat voor een baas Martina had. Maar waarom wilde Vito eigenlijk dat hij mee kwam?
    
    En ze moest een jurk of een rok aan. ‘Ik wil je benen zien’ had hij gezegd, maar dat is natuurlijk onzin. Hij was iets van plan! Vast en zeker. Hopelijk neemt hij niet al te veel risico.
    
    Martina en Anton waren er rond 8 uur. Er waren niet al te veel mensen. Zo rond de 20. Martina kende, behalve de manager van Seaview, niemand. Vito begroette hen vriendelijk, maar neutraal. Al snel raakten Vito en Anton in gesprek. Martina liep naar de tuindeur. Die stond open en de verlichting in de tuin was aan. Het bad, echter, was niet open. Het doek lag er netjes overheen. Martina wisselde beleefdheden met de gasten uit. Een paar keer werd er tegen haar gezegd: “We hebben je hier nog nooit gezien.” “Dat klopt,” antwoordde ze dan, “ik werk nog niet zo lang voor Vito. Ik verzorg de administratie.” Martina merkte al snel op dat Vito ook thuis heel ...
    ... actief was. Hij zat nauwelijks. Hij verzorgde zijn gasten. Raakte de schaal met lekkere hapjes leeg, dan ging hij naar de keuken om nieuwe hapjes klaar te maken. Hij zorgde ervoor dat de gasten altijd wat te drinken hadden. Ze kon het niet nalaten, maar ging hem helpen.
    
    Op zeker moment bracht ze lege glazen naar de keuken met de bedoeling ze te wassen. Ineens was Vito daar. Plots stond hij achter haar. Ze voelde zijn hand op haar rug. Ze keek om. De deur van de keuken was gelukkig dicht. Ze voelde heel kort zijn lippen in haar hals. “Ik mis je,” zei hij zachtjes.
    
    “Ik mis jou ook.”
    
    Zijn hand streelde even haar heup. Door hem aangeraakt te worden, ook al was het maar kort, deed Martina goed. Naarmate de avond vorderde, was er steeds meer contact. Een aai, een streling of zomaar een ‘toevallige’ aanraking. Anton was druk in gesprek met een van de gasten. Hij had niets in de gaten. Maar ook de andere gasten mochten niets merken, dat zou veel te veel risico met zich meebrengen.
    
    Toen ze op zeker moment weer eens samen in de keuken waren, drukte Vito zich kort tegen haar aan. Martina was zich bewust van zijn pik tegen haar billen. Ze zuchtte, maar stapte opzij. Vito pakte een fles en schonk glazen in, die Martina op een dienblad plaatste. Net toen ze weg wilde lopen zei Vito: “Ik wil je slipje.” Ze bleef staan. “Dan heb ik je toch een beetje bij me als je straks weg bent.”
    
    Ze lachte en knikte. Daarop liep ze met het dienblad weg.
    
    Vito nam zijn glas en liep de kamer ...
«1234...»