De Engel Des Doods - 3 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 3

Heb ik me vergist?

Ik pak mijn gsm van het nachtkastje en zie tientallen gemiste berichtjes. Evy zoekt geen genezing. Ze klampt zich krampachtig aan me vast. Haar woorden van liefde zijn geen uiting van geven, maar van nemen.

Onder de douche besef ik dat ze me misleid heeft. Haar liefdesuiting gisteren was slechts een drogreden om me op te eisen. Ze weet dat ik me niet volledig aan haar kan geven. Dat ik enkel haar gids op het pad naar levenskracht wil zijn. Noem me een redder, je persoonlijke swami. Dat zei ik haar. Ze knikte. En toen was er het bedrog.

Vanavond moet ik met haar praten. Ik kan haar enkel helpen als ze in mij de houvast ziet waar ze zich aan overeind kan houden op de momenten dat het evenwicht weg is. Ik wil haar ondersteunen zodat ze zelf terug verder kan stappen. Ze mag niet verwachten dat ik haar zal dragen.

Straks. Bij jou thuis.

De woorden die ik haar terugstuur. Vier woorden die een belofte inhouden voor haar. Vier woorden die een taak worden voor mij.

*****

De moordenaar zat op zijn knieën op het bed. Hij droeg een hoodie, waardoor zijn gezicht niet zichtbaar was Met beide handen drukte hij de keel van Saartje toe. Ze verroerde zich niet. Haar ogen waren wijd opengesperd. Marc spurtte naar het bed. Verschrikt gaf de moordenaar Marc een duw waardoor deze zijn evenwicht verloor, en vluchtte via de voordeur weg.

Direct trok Marc zich recht aan het bed en boog zich over het bewusteloze lichaam van Saartje. Hij voelde geen hartslag ...

... meer. Zonder nadenken opende hij haar mond. In een poging haar te reanimeren drukte hij zijn mond op de hare. De paniek in zijn hoofd nam elke vorm van denken over. Hij mocht haar niet verliezen. Enkel zij wist wie haar moordenaar was.

Het lichaam schokte en Saartje hapte naar lucht. Marc trok haar naar zich toe en sloot haar in zijn armen. "Nu is het goed. Je bent veilig. Hij is weg."

Marc schrok wakker. Waar was hij eigenlijk?

Toen hij naast zich keek en Erika zag, wist hij het weer. Hij had nooit gedacht dat hij opnieuw met haar in bed zou belanden.

Ze sliep nog. Haar standaard strenge uiterlijk leek nu vredig zoals ze daar lag. Nu nog wel, maar als ze wakker werd en hem zag, schrok ze zich waarschijnlijk een ongeluk. Dit allemaal was vast haar bedoeling niet. Zou zij zich nog herinneren hoe ze hier waren beland?

Haar ademhaling was heel rustig.

Met een bonkend hoofd trachtte Marc de slaap uit zijn hersenen te verdrijven. Hij was het allang afgeleerd om bij een kater de alcohol af te zweren. Hij telde uit hoeveel minuten het nog zou duren voordat zijn werkdag erop zat en hij weer de verzachtende hand van de roes kon voelen. Ondertussen keek hij naar het gezicht van Erika. Hij zag voor het eerst de schoonheid in haar klassieke gelaat. Hij had zin om haar te kussen, maar het was beter van niet. Dat was te persoonlijk. Die fout zou hij niet nogmaals in zijn leven maken.

Zo stil mogelijk kroop Marc uit het bed. HIj wou haar niet wakker maken. Hij pakte zijn ...