gulp open 5 - Sex Verhalen

gulp open 5

... kunnen begrijpen, maar ergens speet het me ook nog dat het zolang zou duren voordat ik hem zou spreken/zien. Ik begon zelfs al te vergeten dat zolang ik thuis was hij mij wel via de cam kon zien. Ik deed de rest van mijn ochtendritueel en behalve de opdrachten en de camera hield ik me eigenlijk alleen maar bezig met mijn werk, mijn huishouden en mijn normale contacten. ’s Avonds moest ik gewoon achter de bar bij de voetbalclub en ik merkte zo stiekem weg bij me zelf op dat ik zowel de ring als mijn positie steeds langere perioden vergat. Ik constateerde dat ik er aan begon te wennen. Aan de cockring, mijn piemel en ballen uit mijn broek geen onderbroek en zelfs aan de camera die nu altijd aanstond als ik thuis was. Ik had gewoon een leuke dag en viel die avond ook snel in slaap. Alleen de volgende ochtend wist ik weer duidelijk hoe de situatie er voorstond, hoe mijn ochtenderectie voor mijn buik stond, wederom was mijn pikkie gegroeid tot enorme vormen en weer stonde de kloppende paal met de tekening van alle aderen recht vooruit. Eerst meldde ik me weer braaf via het internet maar Roel was er niet en ik ging douchen (plassen deed ik altijd tijdens het douchen zoals heel veel mensen die dat nooit durven toe te geven) en verkwikt en schoon kwam ik onder de warme stralen vandaan. Ik trok zoals altijd mijn kleren aan, nu met gulp dicht want vandaag moest ik de hele dag op pad. Pas ’s avonds, kwam ik thuis. Enigszins opgefokt omdat ik de hele dag zo veel files had meegemaakt ...

... (een van de redenen waarom ik het westen vaarwel had gezegd en in Drenthe was gaan wonen).

Boos en ongedurig zette ik mijn laptop in een hoek, haalde wel mijn pik en ballen uit mijn gulp (maar ook dat nogal onverschillig) pakte een biertje en ging op de bank zitten en zette de televisie aan. Pas enkele biertjes en programma’s verder besefte ik dat ik de laptop nog aan moest zetten, niet alleen voor msn, de camera maar ook omdat ik skype gebruik in plaats van een vast telefoonnummer. Niet alleen familie of vrienden maar ook opdrachtgevers zouden mij gebeld kunnen hebben. En zoals altijd zul je zien dat er dan geen enkel gesprek of voicemail voor je klaarstaan. Maar wel kwam Roel onmiddellijk online.

‘Hoi jongen hoe is het?’ en met de stemming die ik had begon ik hem gelijk af te bekken. Op zijn Rotterdams zal ik maar zeggen en met de nodige scheldwoorden ook. Hij liet me rustig gaan tot het hem te ver ging en toen verbrak hij simpelweg de verbinding. Gelijk al op dat moment voelde ik dat ik te ver was gegaan, en hoewel iedereen het slachtoffer had kunnen worden baalde ik er van dat ik losgeslagen was tegenover Roel.

Ik stuurde dan ook gelijk een email naar hem toe met mijn excuses, maar de rest van de avond reageerde hij niet, en ook via sightspeed (dat programma waar je een ander kunt volgen) bekeek hij de beelden niet.

Ik baalde ervan dat ik zo enorm uit mijn slof was geschoten tegen de verkeerde. En nadat ik langer was opgebleven dan normaal stuurde ik nogmaals een ...