Ervaring Na Lang... - 1 - Sex Verhalen

Ervaring Na Lang... - 1

... spijkerbroek.

Nina's verstijfd en verstomd, de ogen als schoteltjes kijkt ze mij aan. Draait haar hoofd snel naar Chris en dan weer naar mij.

Ik glij omhoog, ik bedoel omhoog de lucht in over het rechter bergje. Een zwarte piste, maar dan de weg omhoog. Bovenop draai ik een klein cirkeltje en voel het onder mijn vingers trillen. Ik kan me nog net beheersen, het liefste zou ik naar het midden willen duiken, recht op mijn doel af. Maar op het laatste moment ga ik naar het midden van haar been. Chris zo goed als synchroon volgt dezelfde route maar dan via het linker bergje.

Nina's mond is open gevallen, ook wel verschrikt kijkt ze mij en dan weer Chris aan. Haar hele lichaam staat stijf van de spanning.

Onze vingers maken een bocht en gaan weer omhoog, bergje op en die zwarte piste weer af, haar onderrug en naar haar schouder toe. Langzaam breng ik mijn hoofd naar Nina en druk mijn lippen op haar wang voor een kus. Ik zie het niet maar Chris doet precies hetzelfde.

Ik richt me weer op, zucht even en probeer zo neutraal mogelijk te praten...

"Zo dat gezegd te hebben, waar waren we gebleven?"

En Chris gaat verder. Ik hoor het haast niet want het interesseert me namelijk ook niet. Nina doet haar best, vuurrood is ze, maar volgens mij hoort ze Chris ook niet.

Ik weet niet of dit nu verkeerd is gevallen, maar als ze boos is of het echt niet zou willen wat we gedaan hebben, dan hadden we minstens iets gehoord. Ik hoop dat het niet verkeerd is gevallen. ...

... Ondertussen heb ik het wel gehad. Dit studeren word vanmiddag toch niets meer en wil er mee stoppen.

"Ik heb geen zin meer, zullen we er mee kappen en een andere keer verder?"

En dat zou Nina ook nog kunnen opvatten dat het onze vingers zijn die de volgende keer verder gaan. Ik hoop dat er een volgende keer is en dan weet ik ten minste dat Nina het niet erg vond, of misschien wel fijn?

----

Het is donderdagmorgen en Chris en ik stappen net op de fiets. We kunnen Nina in de verte zien die gebogen over haar fiets iets doet of kijkt naar haar fietsbanden. We gaan direct met een bloedgang naar haar toe en remmen op tijd om niet al te opgefokt te lijken. Als we vlakbij zijn komt ze omhoog en stapt op de fiets. "Rijden jullie maar voor mij." zegt ze.

We durven niet achterom te kijken en zijn doodstil. Ik word er ongeduldig van en vroeg of laat krijgen we toch te horen hoe de vlag er voor staat. Op hoop van zegen draai ik me om en "Alles goed Nina?"

Ze knikt maar zegt niets. "Toch niet boos op ons van gisteren hoop ik."

Ze schud haar hoofd heel zacht van links naar rechts met een super klein lachje om de mond. Ik begin te gloeien, ik kan mijn geluk niet verbergen en met een brede lach om de mond en de duim omhoog kijk ik haar nog even aan.

We zijn vroeg klaar op donderdags en rijden weer naar huis. We zijn bijna in onze straat en Chris draait zich om naar Nina die weer achter ons fiets. "Zullen we bij mij thuis de wiskunde afmaken Nina?"

Alsof ze wist of hoopte ...