Slet Odette - 33 - Sex Verhalen

Slet Odette - 33

... Harm het echt en met een felle lucht-slurp zoog het apparaat zich vast op de tepel. Ik wipte even omhoog en kreunde gelijk. Daarna nog een keer, maar dat was al ‘meer van hetzelfde’ en ik kon het prima baas. In gedachten begon ik te tellen, terwijl Harm de jongen nog van alles vertelde. Harm trok hard aan de tepelvoering om te demonstreren hoe hard het ding zoog. Ik onderdrukte een vloek en de neiging om heel hard “AU!” te roepen. Ik kon het net bij een korte kreun houden. Toen trok Harm er aan en hield hij er druk op. Om het vacuüm er af te halen, drukte hij met een vinger in mijn borst, net boven de tepelhouder. Ik gilde van de ontzettende pijn die ik voelde. Niet alleen het trekken aan de tepelvoering, maar dat Harm zijn harde vinger in mijn pijnlijke borstvlees prikte, was een gruwelijke marteling!

De tepelvoering ging weer los en hijgend kwam ik bij van het inferno aan pijn wat er door mijn borsten joeg.

Daarna mocht de jongen proberen om de tepelvoeringen er op te zetten en weer af te trekken. Het er op zetten werd inmiddels een vertrouwd moment, maar toen alles vacuüm getrokken was, gebruikte de jongen zijn gewicht om te proberen om de tepelhouders los te trekken. Ik liet een snerpende gil, maar de jongen zette nog iets meer kracht. Ik probeerde van alles, maar ik kon niets doen om deze situatie te verlichten. Ik zag de hand van Harm en de jongen liet het een beetje vieren. Weer spraken ze met elkaar en de jongen begon er weer aan te trekken en nu deed hij ...

... hetzelfde als Harm eerder: een vinger net boven de rand van de tepelhouder en dan mijn borstvlees diep indeuken.

Nóg meer pijn! Hoe lang nog?!

Mijn uier was inmiddels zo’n poel van pijn, dat ik amper meer denken kon! De tepelhouders gingen er telkens op en af, totdat Harm er genoeg van had en zei dat Bjorn er nu wel wat handigheid in had gekregen. Harm pakte het potje uierzalf en masseerde mijn uier er mee in, waarbij hij mijn spenen telkens een beetje uitrekte.

Hij hurkte weer voor me neer en zei: “Je hebt het goed gedaan. Elke andere koe zou Bjorn weggetrapt hebben. Hij heeft de slag nu aardig te pakken”.

Ik slaakte een zucht van verlichting en Harm pakte het apparaat en zei: “Zo, dan zullen we nu de vijf minuten nog even doen, want elke keer er op en er af, dat waren echt geen vijf minuten”.

Ik schrok! Ik was boos en verdrietig tegelijk. Ik wilde uitvallen naar Harm, dat het helemaal niet eerlijk was, maar ik besefte op tijd dat het inderdaad niet eerlijk was: hij bepaalde alle regels en hij mocht ze ook veranderen als hij dat wilde.

Met tranen rollend over mijn wangen, prevelde ik: “Dank U, Meester Harm”.

Ik zag een enorme bobbel in zijn kruis verschijnen en hij zei iets in het Deens. Daarna zette Bjorn de rubberen martelwerktuigen weer op mijn borsten en ik forceerde mezelf om weg te zinken in een poeltje van ellende, tegen beter weten in hopend dat de vijf minuten snel zouden gaan…

Met veel moeite sloot ik mezelf af en was verrast toen ik iets tegen ...