1. Vertrouw Je Me?


    Datum: 21-5-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Compoundbea, Bron: Opwindend

    Je hebt me gevraagd of ik je vertrouw. Het verbaast me dat je me na al die jaren dat we elkaar kennen dat nog moet vragen.
    
    We kennen elkaar al sinds de groep drie. Je genoot er van elke keer als je langs mijn tafeltje liep om aan een van mijn staartjes te trekken. Tot ik er genoeg van had en mijn voet uitstak waardoor je languit in de klas viel. Vanaf die dag zijn we bevriend. Zelfs onze tumulten tiener jaren heeft onze vriendschap niet kunnen verbreken. Het besef dat ik verliefd op je ben, maar dat je nooit meer voor me zal voelen dan vriendschap en me meer ziet als een zusje, heeft dat wel bijna voor elkaar gekregen. Het heeft me de laatste jaren wel wat afstand tussen ons doen scheppen.
    
    Maar nu mijn relatie van bijna drie jaar op de klippen is gelopen zit ik tegen over je. Ik heb uitgehuild op je schouder, je hebt zoals altijd geduldig mijn verhaal aangehoord. We staan tegenover elkaar. En nu vraag je dit.
    
    ‘Vertrouw je me?’
    
    Je streelt mijn wang, mijn hartslag versnelt als je diep in mijn ogen kijkt. Ik weet niet waar je hem vandaan gehaald hebt, maar je houdt me een blinddoek voor. Onzeker gaan mijn ogen van de blinddoek naar je gezicht. Ik weet het antwoord al en toch heb ik het idee dat dit alles tussen ons kan en zal veranderen en ik weet niet of ik dat wil opgeven.
    
    ‘Vertrouw je me?’ Nog een keer stel je de vraag en ik hoor in je stem dat dit de laatste keer is dat je me deze vraag stelt. Ik zucht en geef het enige antwoord dat ik kan geven, het enige ...
    ... antwoord wat de waarheid is.
    
    ‘Ja, ik vertrouw je.’
    
    Ik zie de glimlach op je gezicht en in je felle blauwe ogen. Ik hou mijn adem in als je me de blinddoek voorbind. Het enige wat ik zie is duisternis. Toch ben ik me meer dan ooit bewust van wat er om me heen gebeurt, al moet ik gokken wat dat is, omdat ik het niet zie.
    
    Ik schrik als je mijn arm aanraakt en me bij mijn ellenboog pakt. Ik laat me door je meevoeren tot je me loslaat en ik blijf staan. Ik hoor niets en toch voel ik dat je er nog bent. Een rilling gaat door mijn lichaam, mijn ademhaling versnelt als ik voel dat je achter me staat. Ik draai mijn hoofd, niet dat het iets uit maakt, het is gewoon een reactie. De haartjes op mijn armen gaan recht overeind staan. Het voelt alsof je over mijn armen streelt, maar je raakt me niet aan. Mijn adem stokt als ik een vinger aan weerszijde van mijn hals over mijn sleutelbeen voel gaan. De aanraking is vederlicht dat ik twijfel of hij wel echt is, maar dan voel ik hoe je de bandjes van mijn zomerjurkje van mijn schouders schuift. Ik slik. Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar dan voel ik je vinger op mijn lippen en ik zwijg, Een voor een til je mijn armen uit het schouderbandje van mijn zomerjurkje.
    
    Ik voel je handen over mijn schouders glijden, als je weer achter me staat. Ik bijt op mijn lip en zucht als je het gevoelige plekje achter mijn oor kust. Je handen vinden de rits sluiting. Ik hijg zachtjes en ril in afwachting van wat gaat gebeuren. Dan gebeurt er ...
«1234»