Korfbal - 68 - Sex Verhalen

Korfbal - 68

... hard in haar beide tepels. Ik zei op een rustige toon: “Kyara houdt van extreem felle pijnen. Daar kickt ze op. En, Robin, wees niet beschaamd, want dat wist je niet. En, daarbij is Kyara één van de weinigen in de wereld die zo extreem in elkaar zit. Zelfs haar moeder is niet zo”. Zei ik terwijl ik op Iris wees.

Kyara was uit gehijgd van mijn felle aanval en zei: “Als je iets van dit bij jezelf wil, dan kan dat. Het kost niets. Dit weekend zijn de kosten voor ons, omdat we jullie mooi willen maken. Mits het binnen alle regels past, voeren we het uit”.

Een andere jongen vroeg: “Maar, wat is er dan voor ons, jongens?”

Ik glimlachte en zei: “Kijk maar”. Ik deed mijn broek uit en draaide even rond. Ik zei: “Mijn pik is een heel stuk groter dan vroeger. Met uitzondering van mijn hoofdhaar is al mijn haar weg en ook mijn buikje is meer dan gehalveerd. Eén van mijn oren was groter dan de ander en dat is nu niet meer zo. Wij hebben een speciale methode om kleine correcties uit te voeren zonder dat er plastic of andere troep in een mensenlichaam wordt gespoten”.

De schok van een blote piemel was voor een aantal spelers toch wel wat groot, maar ook dat wende vrij rap.

“Zijn we ineens filmsterren geworden of zo?” vroeg Judith verbaasd.

“Nee, jullie zijn de sterren van onze vereniging en we willen jullie op alle mogelijke manieren helpen om nog veel beter te presteren”.

Ik bleef, net als Kyara naakt en liep wat rond. Daarbij spraken we de spelers één voor één aan en ...

... hoorden hen uit op welke gebieden voor hen dingen waren die hen verder zouden kunnen helpen of welke blokkades we uit de weg zouden kunnen ruimen. Kyara maakte aantekeningen, die zou ze voor morgenochtend in een planning verwerken.

Dit werkte veel beter dan iedereen apart te nemen.

Toen we de wensen geïnventariseerd hadden, stopten we met de fitness en gingen we douchen. Ik pakte een grote zak, waarin alle kleding gedeponeerd kon worden en ik ging bij de deur naar de gemeenschappelijke douches staan en zei dat iedereen de kleding in de zak moest doen, zodat die morgen, fris gewassen weer aangetrokken kon worden.

Iedereen aarzelde, want dat betekende dat iedereen zich voor de anderen naakt moest vertonen… Dirk brak het ijs, gevolgd door de trainsters Karlijn en Sabine. Ze deponeerden de kleding in de zak en gingen douchen.

Robin en Naomi volgden en gaandeweg viel bij iedereen voldoende schroom weg en iedereen stond in dezelfde ruimte naakt te douchen.

Voordat ik wegliep om de zak aan de schoonmaak te overhandigen, riep ik door de ruimte: “O, ja: als er iemand liever niet naakt wil douchen, liggen er in de kast daarachter broekjes en badpakken”.

Er klonk een gejoel: “Daar komt ‘ie nou mee!”

Grinnikend bracht ik de zak weg en kwam terug met een stapel witte badjassen. Iedereen kreeg er eentje en daarna gingen we eten. Iedereen was gelijk gekleed en men wende vrij snel aan de beperkte hoeveelheid kleren.

Na het eten gingen sommigen naar de kamer, terwijl ...