Hoerenjongen In India... - 4 - Sex Verhalen

Hoerenjongen In India... - 4

Na het ontbijt de volgende dag werden onze kettingen losgemaakt. Met de ijzeren enkelbanden nog om, werden we naar een ommuurde binnenplaats achter het huis geleid. Ze gooiden ons een paar flessen shampoo toe, zodat we onszelf konden wassen. De mannen spoten een koude waterstraal over onze lijven. Zo stonden een stuk of twintig zwarte, glimmende jongens en twee witte zich schoon te poetsen om naar de slavenmarkt te worden gebracht.

Na de wasbeurt werden onze twee enkelbanden weer met een korte ketting aan elkaar vastgemaakt en liepen we achter elkaar naar een grote, gesloten vrachtwagen die bij het hek op ons wachtte. Ik liep vlak bij Jordi.

“Jordi, je moet wel je best doen om zo goed mogelijk voor de dag te komen hoor. Dan wordt er waarschijnlijk meer op je geboden en kom je op een betere plek terecht. Anders zit je bij een of andere arme sloeber in een armoedig huis. Dat vertelde Chatish me tenminste”

“Zal het doen, Tim. Maar hoe lang moeten we daar dan blijven, denk je?”

“Ik heb geen idee Jordi. Daar moet je maar even niet aan denken. Weg komen we hier voorlopig toch niet. Dus probeer het maar te accepteren.” Ik verbaasde mezelf, dat ik er zo redelijk en verstandig, met weinig emotie, over kon praten. Jordi was duidelijk nog niet zo ver. Hij had de hele tijd vochtige ogen, alsof hij constant in huilen zou uitbarsten. Maar hij hield zich goed, denkend aan de afstraffing die hij had gehad. De striemen op zijn buik en borst waren nog steeds duidelijk ...

... zichtbaar.

De vrachtwagen had uiteraard geen ramen, waar door mensen ons zouden kunnen zien en we kregen weer allemaal een prop in onze monden geduwd zodat we haast geen geluid meer konden maken. Onze voeten zaten vast met de ketting en onze armen werden achter ons aan onze voeten gebonden, zodat we geen kant op konden. Ik lag op mijn zij op de harde vloer van de wagen en elke hobbel in de weg deed zeer. Na een tijdje probeerde ik op mijn andere kant te draaien, maar de laadvloer was zo volgestouwd met jongens, dat dat niet lukte. Na een half uur of zo had ik het idee dat ik vol blauwe plekken zat. Gelukkig duurde de rit niet al te lang en na veel gehobbel stonden we stil. Onze armen werden nu losgemaakt van de ketting aan de enkelbanden, zodat we weer rechtop konden staan. We liepen naar een groot, vierkant gebouw, waar we menden in en uit zagen lopen. Aan de achterkant van het gebouw werden we met een haak aan een soort dranghek vastgemaakt.

Onze handen werden aan elkaar geklikt met handboeien, onze voeten zaten nog steeds aan elkaar met de korte, roestige ketting. En zo vormden we een lange rij van sipkijkende jongetjes, die voetje voor voetje naar binnen schuifelde. Er zaten we een stuk of vijftig mensen in het warme, benauwde zaaltje. In het midden was een soort ronde piste als in een circus. We schuifelden langs de rand ervan zodat iedereen kon zien wat de koopwaar was die dag. Er klonk gefluit, geschreeuw en gelach. Een kerel met een zweep in het midden zag er op toe dat we ...