1. Een Beeldschone Huisgenote... - 29


    Datum: 14-5-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Dannyboy, Bron: Opwindend 

    ... bedoeld lieverd. Maar dat kan je gewoon niet. Het is te lastig voor jou’’ voegde ze er snel aan toe.’’

Ik grijnsde gemeen. ‘’Wat had ik nou gezegd sukkels? Ik zei toch dat ik voorbereidend werk had gedaan?’’

Het was ineens stil.

‘’Ja dames, denken jullie werkelijk dat ik dom ben? Ik heb iemand geregeld die ons zal helpen.’’

Kelly keek mij vragend aan. ‘’Wie?’’

Achter ons hoorden we iemand roepen, ‘’Ik denk dat ik degene ben.’’

Kelly draaide zich bliksemsnel om en zei vol ongeloof, ‘’Nick?’’

Nick stond daar met een grote glimlach, ook in een knaloranje outfit.

‘’Nick?... Hoe?... Wanneer ben je?... Hoe?...’’ stamelde Kelly.

Nick grijnsde. ‘’Krijg ik nou geen welkomstkusje van je? Dat valt me vies tegen.’’

Kelly wist niet hoe snel ze naar Nick moest rennen en zich in zijn armen sluiten. De andere dames keken mij ongelovig aan.

‘’Jeetje, je blijft ons maar verrassen’’ mompelde Elise.

‘’Ja! En hoeveel heb je er nog?’’ vroeg Anna.

‘’Dit was de laatste verrassing. En ja, ik meen het echt. Het is echt de laatste die ik heb.’’

Nick en Kelly kwamen bij ons zitten. Kelly zat naast mij en greep mijn hoofd om een kusje op mijn wang te geven. ‘’Hoe heb je dat gedaan?’’

Ik lachte. ‘’Dat kan Nick beter zelf vertellen.’’

‘’Ja maar ik ga eerst even snel eten halen. Dan zal ik het jullie vertellen.’’ Een aantal minuten later kwam hij terug met een gevuld bord.

‘’Oké, vanmorgen kwam ik op het werk. Tot mijn stomme verbazing stonden mijn ...
    ... baas Erik en mijn collega Marijke op mij te wachten. Ik dacht even dat er iets ergs gebeurd was. Dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Erik zei dat ik met Marijke mee moest gaan. Ik vroeg natuurlijk direct waarheen, maar hij zat daar alleen stom te grijnzen en zei doodleuk: Tot volgende week vriend. Ik was even de weg kwijt, begreep er niets van.

Marijke trok mij vervolgens lachend mee naar haar auto. Ik probeerde haar over te halen te vertellen waar we heen gingen. Dat kreng zei ook niets.’’

Nick nam een hap van zijn eten en vervolgde, ‘’Tien minuten later kwamen we bij een kledingzaak terecht. Ik dacht even, wat moet ik in vredesnaam hier? Toen we binnen kwamen riep de verkoopster doodleuk: Aha, dan moet u Nick zijn, ik zal je helpen. Natuurlijk werd ik nog nieuwsgieriger. Een twintig minuten later had ik een gloednieuwe oranje outfit in mijn tas zitten. En ik moest het nog zelf betalen ook! Verdorie!’’

We schoten in de lach. Nick nam weer een hap.

‘’Oké, ik dacht eerst dat ik misschien volleybal mocht kijken bij mijn vrienden of collega’s. Maar door de woorden van mijn baas ‘tot volgende week’ klopte mijn vermoede ook weer niet. Marijke reed daarna in de richting van mijn huis. Daar moest ik mijn kleren inpakken voor een week, inclusief mijn oranje outfit uiteraard. Daarna begon ik pas een vermoeden te krijgen dat ik misschien naar jullie ging. Ik zei expres niets tegen Marijke om de verrassing leuk te houden.

Daarna reed ze inderdaad richting Amsterdam, naar ...
«1234...12»