De Bezorgjongen, Hij... - Sex Verhalen

De Bezorgjongen, Hij...

Ik ben al weer 24 jaar en stom als ik ben, geloofde ik in de liefde met mijn vriendin, terwijl ik steeds meer belangstelling voor jongens begon te krijgen. De relatie werd met een knallende ruzie beëindigd. Maar om nu ineens datingsites te bezoeken of naar een gaycafe of disco te gaan, daar kwam het niet van, vanwege Corona.

Zo'n mooie bezorgjongen, ook al is het maar voor een halve minuut, geeft net dat beetje kleur aan mijn dag, die ik nodig heb. Het begon die zaterdag steeds heftiger te sneeuwen, waardoor Nederland ook nog in een ander soort lockdown kwam te zitten.

Het was aan het begin van die zaterdagavond, toen er gebeld werd. Het was die mooie bezorgjongen met (weer) een pakketje voor mij. Hij zag er erg verkleumd uit, waardoor ik hem uitnodigde voor een warme kop thee of soep, om weer wat op te warmen. Hij vond het aanbod lief, maar sloeg het toch af. Nog twee pakketjes, zei hij, allebei in deze flat en dan ben ik klaar. Kan ik naar mijn vriendje toe, sprak hij met een twinkeling in zijn ogen. Ik wenste hem sterkte en wel thuis. Terwijl ik de deur sloot zag ik dat de sneeuw nu in een vrijwel aaneengesloten stroom op de aarde neerdaalde.

Een klein half uur later liep ik snel naar beneden om te zien of mijn krant wel was bezorgd. Ja, gelukkig is op zaterdag die krantenjongen, een hele mooie zwarte knaap, die altijd heel lief naar mij lacht (!), al geweest. Omdat mijn brievenbus aan de buitenkant van mijn flat zit, moet ik helemaal naar beneden om te zien of ...

... die krant er al was. Toen zag ik die leuke bezorgknaap heftig worstelen met zijn auto, om weg te komen. Maar dat was in die berg sneeuw onbegonnen werk.

Ik haalde een schep en wat strooizout uit mijn berging om hem te helpen. Je moet weten, dat ik woon aan een doodlopende straat en daar wordt door de gemeente nooit gestrooid. Met veel moeite lukt het ons om de auto naar een parkeerplek te manoeuvreren. Die arme jongen, die naar de naam Melle luistert, zag eruit als de verschrikkelijke sneeuwman. Hij rilde van de kou, dus ik besloot dat hij vannacht maar bij mij moest slapen, en morgen zien we wel weer.

Melle heeft volgens mij wel een half uur onder een warme douche gestaan, voordat hij weer wat menselijke trekjes begon te vertonen. Vervolgens heb ik hem wat eten gegeven en belde hij met zijn vriendje. Dirk-Jan, want zo heet de schat, was al ongerust en vroeg of alles goed was met hem. Ja, alles is goed met mij, was zijn antwoord, ik verblijf nu bij een hele lieve man. Even was het stil aan de andere kant en toen zei hij als antwoord op een vraag, en keek daarbij naar mij, best wel lekker, goed gespierd! Nee, dat kan ik zo niet zien maar de contouren doen vermoeden dat het daarmee wel goed zit, ook een lekker kontje overigens. Toen namen ze afscheid.

Melle blijkt letterlijk aan de andere kant van de stad te wonen, dus elke poging om nu nog iets te ondernemen zou tevergeefs zijn. We keken wat tv en kletsten wat. Juist toen we wilde gaan slapen, werd er aangebeld. Er ...